şairliğim utanır da şiirden...gün gelir tırnak içinde bir dip not düşülür tek bir cümle... bu balıkçı kasabadan dönüşü olmayan bir göç başlar önce kuşlar sonra o yorgun yaralı martı gider tutunur akşamın olduğu yere nefes nefese yorgun ... yaralı yüreğine iliştirir acılarını gurubun ateş kırmızısına yanarcasına süzülür... kül rengi bir akşam saçılır kasabanın göğüne evlerin kapıları kapanır içeriye hep yüzüme yüzüme... bir ben birde senli şiirlerim üşür şairliğim utanır da şiirden... Hasan ODABAŞI |