dudaklarım hüzzam meşkle adını andıkca kanayacak
bir adım sonrası
kahrolası yıkılası sensizlik gün ilk akşamdan hüzzama dönük üşüyecek dudağımın kıyısında ıslık ıslık hiçliğim... gölgelere düşen ağıt yakmak sözümden suslarla vurulmuşum susuyorum... sözcükler zemheri ayazı kuşanmış dudaklarım hüzzam meşkle adını andıkca kanayacak kahrolası bir sancıyla sevişiyorum kanter içinde soluk soluğa karanlığına sığındığım gece üşüyor kutup ayazı yanığı tenimde... kırağı tutmuş kipriklerim saçak saçak... sustum ölü aminler çivileyip dudaklarıma sıcağına sığındığım seni dilediğim secdelerde zemheri ayazı bile titrer sokak köpekleri gibi bin yıllık buz kesmişliğimin kıyısına usulca ilişir de avuçlarım açılır da sen son duam olurda dökülürken dilimden ilk cemre sonrası kardelenler misali baş kaldırıp topraktan yakaran gözlerimdeki ümidi görmüyorsan ................duymuyorsan ...............................gelmiyorsan... hüzzam yanığı nefes olup ney deminde kan kusup susarım... Hasan ODABAŞI |
........................................gelmiyorsan
hüzzam yanığı nefes olup mey deminde kan kusup susarım ....
.................. ne çok sustuk gelmeyenlerin ardından..ahhh şair...