o son şiirin mısralarını duymalıydın...
görmeliydin
deliler gibi kumsala adını adımın yanına yazdığımı yüzüme asırlık çerden çöpten sevinçler iliştirip bağıra çağıra şarkılar söylediğimi görmeliydin... bir baştan bir başa senli kokular sürdüm kasabanın çamurlu dar patikalarına tenimden tırnak tırnak kazıyıpta.... şiir şiir seni anlattım gece karasına mahpus prangalı deli sevinçlerime yerle gök arasında her gün göksuda yakamozlar toplu infazında yeniden doğduğumu görmeliydin... ateş oldum yandım bu kasabanın gecelerinde küllerimden yeniden doğdum yağmur oldum yağdım bahara koşan dereler gibi etrafımı yıktım çağlayıp aktım... sokak lambalarını söndürüp her sabah kasabalı güneş yüzlü çocuklarla bağıra çağıra türküler söyledim senli sevinçlerle bezedim bu kenti görmeliydin... soluğum nisan tenimde kutup ayazı ay dökülürken geceye yakamozlar koşarken göksuya martı çığlığına nakarat o son şiirin mısralarını duymalıydın... ne yapacağını bilmez parmak uçlarımda koca İstanbullu hüzünleri buruşturup fırlattığı mı görmeliydin... Hasan ODABAŞI |
Kutlarım..