kahrolası göz yaşlarımı öpüyorum sen diye....
özledikçe seni bu kentin dağlarının yamaçlarına
baharlar çiziyorum göz bebeklerime oturmuş senli deli sevinçlerle ... parmak uçlarımda birikmiş özlemin sızısıyla kanatıyorum yeniden yaramı sen diye... göz pınarlarıma veda eden kekremsi göz yaşlarımı öpüyorum titreyen dudaklarımla solgun yanaklarımdan kayıp giderken öpüyorum ... kahrolası göz yaşlarımı öpüyorum sen diye.... gökyüzü dürülüyor yıldızlarla beraber ay kararıyor gün ağarırken göksuda yakamozlar bir bir ölüyor... özledikçe seni en derinlerim de kızılca kıyamet kopuyor acın içime oturuyor sarılıyorum acıma sen diye... sol yanımda o soysuz yaram yeniden kanıyor ihanet kesikleri içinde yüreğim kanrevan çok acıyor gözlerim sen kanıyor yumruklarım sıkılı kalıyor kahır yüklü dudaklarım arasında adın hıçkırıklara boğuluyor ... tenime gecelerime sinmiş kokunu tırnak trnak kazıyıp atasım yüzümde kalmış o eski gülüşleri şakağından vurasım geliyor dudaklarımın usunda kalan öpüşünün narımsı sıcaklığını göz yaşlarımla söndüresim geliyor ... özledikçe seni bir yanı kırık solmuş siyah beyaz eski resimlere ellerim titreyerek uzanıyor içimde fırtınalar kopuyor kollarım boşluğu sen diye sarıyor... içim acıyor soysuz yaram yeniden kanıyor soğuk duvarlara saklı gölgeni yırtasım kanatasım geliyor sen diye... Hasan ODABAŞI |