Farazi Hayyam
Gözlerini soyun renklerini
kirpiğindeki hangi öpüşün teridir hangi gülüşün mirası düştü şarabın gölgesine? Dahası kül ve çiçek Biraz da toprak Bolca çay bardağında şarap... Hadi demlen tenime! Kanatlarıyla asılan kuşları düşün biraz da Sapho’yu ve kedileri ve de zerdalileri kul yapımı dizelerde cereyan eden kıyamet rivayetlerini ah sevgilim sensiz tüm Tanrılığımı inkâr ediyorum... |