Kardeleniyi bakın suretimde gizlidir ay güneş baktığım yönde doğar ellerimde büyür bebeler eksiler artılanır kaç kez boğdular yüreğimdeki aşkı yeniden doğurdum ne zaman güne açsam penceremi bir çiçek açsa bahçemde umutlandım ne çok kapı önünde buldum sevgimi ne çok yanıma düştü kollarım her seferinde dayanacak yer buldum yeşiller çoğalttım durduğum yerde çiğnendikçe bütün bahçelerim yine de bir çiğdem, kardelen oldum hep kadın, kadın oldum kirlettiler önümden akan suları taş attılar duru akışlarıma bütün günahlarını çimdiler üzerime seyirlik oyun sandılar hıçkırıp, ağlamalarımı içimdeki insana döndüm ne zaman çiğnedilerse yere düşmüş gül gibi uyanışım oldu sabahım ağır ağır açıldı kızıllıklar yine elime aldım işimi durmadım oturduğum yerde çıkmaz sokağa baksa da çiçeklerim açtı en güzel renkte büyüdü o sokakta çocuklar okudu, evlendi bir kadın nasıl yaşar gördüler bütün engelleri aşarak! 7. 3. 2014 / Nazik Gülünay |
ne zaman çiğnedilerse
yere düşmüş gül gibi
uyanışım oldu sabahım
ağır ağır açıldı kızıllıklar
yine elime aldım işimi
durmadım oturduğum yerde
çıkmaz sokağa baksa da çiçeklerim
açtı en güzel renkte
büyüdü o sokakta çocuklar
okudu, evlendi
bir kadın nasıl yaşar gördüler
bütün engelleri aşarak!
7. 3. 2014 / Nazik Gülünay
Yüreğini kalemini selamlıyorum usta
Kalemin susmasın
_____________________________Saygılar