Kadınsıngeç kalmışlığım durur karşımda bir kadın özgürlüğünü haykırırken diğeri yere kapaklanır ellerinin izi kalır adamın suskun dudaklarında bu güvercinler kime havalanır çatılardan yükselir çırpınış ne denli mavi delisi ne denli özgürlüğe vurgun düşlere uçarlar yere çarpılmışlığım kalkar ayağa bir kâğıt defter alır eline resmini çizer bırakılmışlığın ayazda üşür, donar sevda elleri titrer, yüreği üşür evlerin kafesinde çırpınır kimse duymaz titrediğini umutlarının bön bön baktığını duvarların duvarın arkası yıkım denilir yıkılırsın adım atsan sokağa sokaklar küfür hayata nerden baktıklarını bilirsin ağızlarına pelesenk olmuş şeyden girerler dünya hanına yolcular farksız birbirinden yemek, içmek uyumak yatıp kalkmak nerde kaldığına bakarsın gözlerinin altındaki morlarda kaç şekli var dünyanın görürsun çabalarsın boyunu aşmaya kadınsın emzirirsin bebeğini yüreği, beyni incinmiş daha ne çok kadınlar var kilitli kapıların ardında dayanmış bir süpürge gibi gölgedir gezinir evlerde yüzlerinde donmuştur sevgi ölüm sessizliğinde 6. 3. 2014 / Nazik Gülünay |
ağızlarına pelesenk olmuş şeyden
girerler dünya hanına
yolcular farksız birbirinden
yemek, içmek uyumak
yatıp kalkmak
nerde kaldığına bakarsın
gözlerinin altındaki morlarda
kaç şekli var dünyanın
görürsun
çabalarsın boyunu aşmaya
kadınsın
emzirirsin bebeğini
yüreği, beyni incinmiş
daha ne çok kadınlar var
kilitli kapıların ardında
dayanmış bir süpürge gibi
gölgedir gezinir evlerde
yüzlerinde donmuştur sevgi
ölüm sessizliğinde
6. 3. 2014 / Nazik Gülünay
Bu usta kalemi yeniden okumak güzeldi
Kutluyorum dost kalemi her zaman ki güzelliğindeydi
_________________________________________Saygılar