"öyle bir sihirbazdın ki; beni bile kaybettin" -Cemal Süreya-

...




gece utangaç çocuk
sırnaşık bir alışkanlık ellerimde dün
dalgası durmayan bir deniz
... mor imgeli sorular
yüzün kapatıyor dudaklarımı
suç/üstü düşlerim





galiba kendimi bu saatler unutuyorum
yastığımda gel/git kokun
ve rüyalarımda sana uzayan mutlu yol
sarsarak uyandırıyor sesinden çıplak
eğreti sabahlar
acı bir ısırık gibi iz bırakıyor kalbimde yokluğun




tutsak kollarım
göğsüne
aynı sarı pardösü
hüznümden içre gözlerin
yağmurları sen kokan bu kentte
ikinci bir tendir aşk/ın
üşüyen mahremime


anadilimde devrimken adın
şimdi dudağına sürgün
kekeme yalnızlığım



renginden eksiliyor asiliğim
yüzümde yıkanırken savaş boyaları
mevsimsiz bir hatıra sağanağı
alnımda çiseltisi durmayan gözyaşı dövmesi
yarım bir öpüş sonrası
insafsızca indirdiğin kirpiklerin
gözlerime infaz
gözlerim
ölü Cezayir menekşesi




aşk çocuk
aşk masum
aşk beyaz bir çikolata izi
yıllar sonra taşıyacağın her aynaya
öyle olmasa Dante sever miydi Beatric’i
dokuzunda…









de_soulmate
0000/İstanbul