VEDA..VEDA… Çilekeş gecelerin sancılı bir vakti Yırtılan karanlığın rahminden düşer bir yıldız Bir film şeridi kopar ve kapanır tüm perdeler Kısa metrajlı bir ömrün siyah beyaz görüntüleri kalır geride… İki satır arası bir hayat akar Kan kırmızı güller de solar sonbaharlarda Henüz gün yüzü görmemiş kelimeler gömülürken yüreklere Tökezleyip düşer her sözcük… Yanan kentlerin külleri iner nehirlere Zulasında şiir büyüten şairler ıslanır Gökten kelebek ömürlü türküler yağarken Bağrı yanık mısralar sıralanır matem tutmuş sokaklara… Garından giden trenlere, Limanından ayrılan gemilere yüklenir hüzzam zamanlar Saatlerde veda Dudaklarda buruk nakaratlar Ve vuslatın suskunluk senfonisi ortak olur sonsuza… . . . |
Daha çok yazmaya bizlerde okumaya devam..
Sevgiyle kal, ışığın bol olsun...