Sessizliğin FotoğrafıSes çıkartıyor yılların nefesi tahta merdiven Bulutların saçağında bir akşam hüznü Künde yememiş bir tablonun arkasındaki güven Resmediyor beliren hayatı; huzur günü Söylemek istiyorum kalbimin durağında bekleyenleri Bu kadar mı zor yıldırım beslemek? Düşüyor kütlesine bakmayan ilham genleri Yol bilmeyenlere yol olmak da büyük emek Kılavuz gölgesiyle bir sessizlik, gurbet ellerinde Emanet birikmiş tarife hasret tepelerde Saatler tümden durmuş nutkun yerinde Arkamı yasladığım bank anlatmıyor gerçeği Nedir bu etten duvar olmuş kalabalık? Diz dize gelmiş fakat ayrılmış İyiliğin kördüğümünü açıyor bir balık Söze serenat yapmak yalnızlığa kalmış. Gürsel ÇOPUR |