Işığım ellerimdeışığın tam ortasında avuçlarımın parmak uçlarımda, eklemlerimde çok yakınımda bir iş bitirirken sözgelimi bir işe başlarken çok yakınlarda bir ırmak ya da gökyüzünde bir yıldız bunlar şairce söylemler benim ışığım ellerimde duyuyor senin de yalnızlığını var olabilir miydim sana ellerimden bir çiçek doğurmasam boyamasam pembe rengi dudaklarına ellerimde ağarmasa gün beni özler miydin böylesine ateşli patates kokmasa ellerim toprak kızarmasa bebe pisliği olmasa tırnaklarımda beni sever miydin oya oya örmesem gününü bir şiir koparmasam güneşten hep minik bir el olmasa avuçlarımda yakmasam sobayı ekmek kızartmasam ışığım ellerimde beni büyütüyor kol atıyorum çilek gibi insana yaklaşıyor adımlarım 11. 2. 1992 / Nazik Gülünay |
çok güzeldi şiir tebrik ediyor saygılar sunuyorum...