zaman kayıp gitti ellerinden
geriye kalan
yalnızca bir elveda vakti bu gün

içine akıttığın gözyaşlarını
bırak şimdi bulutlara
ağlasın
yağmursuz topraklara
ıslansın
çaresizliğinin ardı sıra
sitemli yalnızlığına
ve düş bu gün yeniden
düş
biraz daha derin kuyularına




can’ da canı bıraktığın
bu kader ertesi
rüzgar mıdır bu
ölümün soğuk nefesi
yakıp kavurur tenini




kimdir bu giden
yoksa böyle miydi
yazgısı ezeli ve ebedi
hükmünde kırılmış kalemleri
bunu mu yazmıştı
yazanı çizeni




yok
olamazdı
kıyamazdı
yazamazdı kalemi
ne ezeli
ne ebedi




masumdu bu canın canı
doğarken bilemezdi ki
bu coğrafyanın kaderini
bilemezdi emperyalizmi
bir adının da ölüm olduğunu
vahşi kapitalizmin sömürü düzenini
ve insanlığa ihanetleri
bilemezdi bilemedi
onun hiç bir suçu yoktu




belki tek suçu vardı
seçme şansının dahi olmadığı
şu yalan dünyada
insan olarak doğmak
bu karanlık insanlığın
hazin coğrafyalarında




zaman kayıp gitti ellerinden
geriye kalan
yalnızca bir elveda vakti bu gün




söyler misin şimdi
insan nasıl başarabilir
bu denli duyarsız kalmayı
ya da boşver
sen yine ağlamayı dene
düşsün gözlerinden timsahsı gözyaşları
seslendiğim
aslında tüm dünya insanları
söyler misiniz
hangi dualar affettirebilir ki
bu affedilmez günahları ! ..
.........



*
*
/ Tüm dünya üzerindeki bütün coğrafyalarda, dünyaya gelen bütün çocukların, doğuştan gelen , yaşama ve sağlıklı beslenme haklarının , dünya ülkelerince kabul edilerek, bu amaçla , yeterli düzeyde fonların ayrılması gerekmektedir.Her ülke, silahlanmaya ayırdığı bütçelerinin hiç olmazsa % 10 unu bu fona aktardığı takdirde , bu acılar bitecektir... Bunu gerçekleştirmeyen insanlar , büyük vebal altında kalacaklardır ... /
*
*