Yürüdüğümüz Yollar Bir Olsun ...
.
. . . hey dost ! her yol Roma’ya çıkmıyor orası kesin hiç bir yere çıkmayan yollar da var çıkmaz sokaklar
bir yolun tutulması bir kaderin çizilmesi eylemi .... Keşke tuttuğumuz yollar böyle yollar olsaydı mutsuzluklara isyanlardan sonra mutluluklara kavuşmanın yollarını tutsaydık ... ben... ya da biz... demek yetmez o zaman ben, sen, o, biz, siz, onlar kısacası bütünü kapsamalı mutluluk dileklerimiz ’’ karnım doyuyor mutluyum ’’ diyebilir misin dost ! açlık ve yetersiz beslenme nedeniyle kaybettiğimiz nice insanlar var iken nasıl bir mutluluk olabilir ki bu ? kaldı ki ; açlık tokluk gerçeklerinin çok ötelerindedir mutluluk mutluluk ! evrensel bir hayaldir aslında ortaklaşa ulaşabileceğimiz bir hayal hepimiz ; hepimizin mutluluğu için çaba göstermeliyiz hey dost ! Gel ! birlikte bir yol tutalım o yolda sevgi saygı şefkat eksik ve kusurlarıyla kabullenme var olan imkanlarımızı sevgiyle paylaşma sevinçlerde birlikte gülmeler kederlerde birlikte kederlenmeler olsun ayrılık gayrılıklar dışlamalar düşmanlaştırıcılıklar ve nefret duyguları asla olmasın ... Biz ! dediğimizde tümüyle tüm yaradılmış olanları evreni dünyayı tüm insanları kasd edelim bir bütün olarak mutluluğa yürüyebiliriz çünkü ; gerçek mutluluklara gidebilen tek yolumuz bu’ dur dost! Sevgiyle ve esenliklerle kal dilerim ki ; sevgiyle ve hep birlikte yolun, hepimizin yolu olsun ... . . . . Mert Yiğitcan 09 ekim 2021 / istanbul / Yalnızlık günlerinden ... |
çok anlamlı bir vurgu içinde
yağmış gönül dilinden
bu nefis şiirde dost
kutlar esenlikler dilerim..