YOKLUĞUNDA ...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Kaybedişlerimiz , kaybettiklerimiz ...
Özellikle de zamansız kayıp giden yıldızlar gibi, çocuklar... Sonrası zor işte yaşamak. bu bir yarım kalmışlık duygusu benzemiyor hiçbir yarım kalmışlığa gidilecek bir yer kalmadı işte zaman durdu yol bitti sen orada ben burada bir balon nasıl gülümsetirdi seni sıcak bir ekmeğin buğusu tüterdi sımsıcak yüreğin zaman kış idi ayaz olurdu geceleri oysa ellerin ne sıcacıktı senin böyle tutmak istemezdim beni affet sana baktığımda hep daha güzel bir dünya düşlerdim çıkarsız yalansız sevgileri helalinden ekmeğinin peşinde yaşam kavgalarını çalıp çırpmadan kazanan insanları hakka hukuka adalete inanan yürekleri çocuk dünyanda güzellikleri kimbilir hangi coğrafyanın neresinde yaşamın gerçeklerini çekmiştin üzerine bir yorgan gibi yazgıydı önceden yazılmış mukadderdi olan bitenler hepsi hepsi kaderdi ne yazık ki yokluğuna alışamadım buralarda ne acıdır ki ben hala yaşıyorum kendim bile inanmasam da … Mert YİĞİTCAN ( Mehmet Kazım TEK ) 27 kasım 204 / İstanbul |