SUYUN YÜZÜNE ÇIKAN ÇÖPLERsuyun yüzüne çıkan çöpler içimi ayağa kaldırıyor bayrağa kuruluyor barikatlar bir muhalefet olarak daha da yukarıya kalkıyor bayraklar daha yukarıya daha yukarıya diyor içimi ayaklandıran ses’ler daha çoğal daha çoğa’l geçmişte kalsın selâsı verilsin dayatılanların! yüreklendiriyor gençliğin sesi önderlik ediyor seslere okyanus oluyor Türkiye’m silip süpürmek üzere çöpleri geçiyor yollarımızdan utanmıyor ar yine çıkıyor suyun yüzüne kirletmek üzere usumuzu bulandırmak için suyu dizlerinin üstüne çökmüş adam Allah anar mı seni sen çöplerin yanında çöp suyun yüzünde pisliklerle altetmeyi düşünmeden akl’etmeden temizlemeyi oturuyorsun pislik üstünde altından çekilirken toprağın köy köy! kent kent! ellerine bulaşmışken kan sessiz dururken suyun yüzünde görmezden gelirken suya fırlatılan taşları içim bulanıyor denizin yüzünü kaplayan bulanıklık sisten kustum kusacağım! bunca yok sayılan çöplüklerden! 14. 11. 2012 / Nazik Gülünay |
elinde aynasıyla
ülkemizi kirletenlerin suratlarına bakıyor
güneşi tutuyor
ama onların akıllanmalarına imkan yok
çünkü alışmışlar
çöpten beslenmeye
insanı sömürmeye
umut
insanların uyandırılmasında
insanların uyanmasında
tebrik ve saygılarımla düşündaşım