eski bir kasım günüydü
önce yıldızlar terk etti bizleri
birer birer kaydı üstümüzden
tenhaydı sokakları şehrin
ışıkları yoktu artık
sonra ay terk etti gecelerimizi
karanlığın örtüsüydü geriye bıraktıkları
hüzzam şarkılarımızın nağmelerinde





bir tuhaf ağırlık sanki
yalnız bırakılmışlık
çöktüğünde üzerine insanın
kalırsın gecenin orta yerinde
hele yıldızlar ve ay da terk etmişse seni
bundan sonrasında yaşanacak
yalnızca zulümdür
başı sonu birbirine karışmış yaşam hikayelerinin
vakitsizce kaldırımlara düşen
eskitilmiş sayfalarında





gülümsemeli yeniden
gecelere
görmez gözlerin ışıklarını yakmalı
sonra
karanlıkların içinden geçmeli
korkusuzca
o ışıklı yolu yeniden bulmalı insan
sevgiyle aydınlatmalı yüreğini





yeniden yazmalı şehrin kaldırımlarına
bir bir yeni hikayelerini
yeniden yeniden yazmalı
gecelere sevgileri
yüreklerimizin renkleri olmalı
tüm gökyüzünün mavilikleri ..












/ ha... sevgi yetmez mi dediniz efendim. O halde yanında bu günün gündeminden ,
cici İlluminati’ lerimizden verelim. Çok cici bir şey’dir seveceksiniz ................. /