İçimdeki sesiçimdeki sese koşarım o seste yolculuğa çıkar düşüncelerim her kıvrımından geçerler beynimin süzülür akıl süzgeçlerinden olduğu gibi kabul edilmez hiç bir şey bir çizik kalmasın isterim alın terimle kalbimin arasında kitabın içindekiyle, dışında yaşayanlar bulsun isterim birbirini nasıl hoyratça örseler eller kapalı ruhumun derinliklerinde yaşayan sese kulak tıkarlar örtbas ederler çocuk seslerini koşar yol açarım, sesim tıkanmadan öncül atlar koşar yarışlarda biniciler her zaman hazır koştururlar çıplak yollarda sevgiye açtığım kaynaklar sevgisiz bir el yüzünden ertelenir solar yüzümün gülü geçmiş gülümsemekler koşar peşimden yeni sevda esintileri saçmak için yüzüme yüzüm harabeler arasında beliren tırnakları gömülü, uysal bir ev kedisi bütün aç susuz ve hak arayan insanları barındıran her açıdan görülen barınak daha ne bekliyorsun demek geçer içimden aklımı ekemem bir yere sen de bilmezsin geleceğin yolu her adımında günün tıkaç olur önünde başını alıp giderken zaman kendimize çok görürüz hayatı bir de bebekler gibi gülmeyi.. |
Bu da ne denli gözlemci hayata insana dair olduğunu gösteriyor.
Beğeniyle okudum kutluyorum.
Sevgiler alkışlar İzmir'den..