istanbul 'a mektup
çağlayan düşlerim vardı sana dair
siste açan orman gülleri gibi mahcup bırak düşsün göğsündeki bire-bin veren buğday başakları yalnız değilsin istanbul kıyısındayım dudaklarının bir zen ustasının kendini bulması gibi kendimi buldum istanbul sende ihtiyar bir neyzen gibi ıstırabım neyle üflediğim sen gölgende ki o sevgili hani parmaklarında ateş böcekleri hani bal torbaları sarkan kelamında endamı baştan ayağa sen tütün sarar gibi saran gözlerimi enfiye çeker gibi iç denizine çeken beni ver bana o sevgiliyi ey aşkın şehri gönül gençyılmaz |
Harikulade bir eserdi her zaman ki gibi yetkin kaleminden okuduğum.Gönülden kutlarım gönül hanımcam değerli yürek emeğini
Her dem sevgimle.