Hüzün çiçekleriAklımda hep çiçekler gözlerimin önünde çiçeklerin dansı her mevsime yakışan mevsim çiçekleri eline geçince bir çocuğun dağılıveren bu çiçek ne sevgiyle kokladığımız gül ne kır papatyaları kendiliğinden doğada yetişmiş ne mor menekşeler çiğdemler bunlar rant çiçekleri kenti boydan boya saran renk renk, çeşit çeşit işçilerin elinden geçmiş hüzün çiçekleri on beş günde çiçekler yerine ısınmadan daha sökülmüş ince kökler yenileri almış yerini tekrar sökülmek için gönlümden aklıma nasıl çıktınız çiçekler bulandırdınız duru sandığım suları boynunu büktü sonbahar morlu sarılı çiçekleriyle yüzü kızardı eylül’ün yüzü kızarır mı çiçek sahiplerinin mülk mü yığarlar dünyalık dünya mı mülk olur yoksa allı morlu çiçekler, ne olur üzülmeyin hiç suçunuz yok sizin dikildiğiniz yerde açın! 30. 9. 2013 / Nazik Gülünay |
göz
göze
gelince
çiçeklerle
süremlerine
rengarenginedir
dağılıveren hüznün
yağılıveren yağmur
gülücüğündedir
kendiliğinden
doğasında
sevgiyle
kokla
gül
mor
taşan
menekşe
sarısından
günyarısından
dengidenginedir
sağılıveren mahmur
yığılıveren mecnun
şahtan şahanedir
can kokusuna
dokusuna
çiçeğin
aldı
al
021013arnavutköy
sağlıcakla kalın şiir dostu