Kitabın Ortasından
Bu akşam anason koksun ağızlarımız
Mevsim sonu koksun Pikaptaki çıtırtıya Eşitlensin melodilerimiz Aysız bir gece belirsin sonra Yakamoz bassın uslarımızı Kağıttan gemiler yapayım ben Saçlarını okşamaya durayım sevdiğim kadının Avuçları terlesin zamanın Kör bıçakla budansın güller İçilmiyor bazı adamlarla Konuştukça konuşuyorlar Oysa dinlemek lazım şimdi Hani bir şiir vardı Yarısına kadar bilirdik Bilirdik te Söylemezdik gerisini İşte onu da söyleyelim Hem de tamamını Şu gavurun öksürüğü Ciğerlerim sökülecek yerlerinden Yüreğim sökülecek Yağmurlar sökülecek bulutlardan Şu gavurun sancısı Geçmeyecek benden Almadan beni toprağın koynuna Bitmeyecek hançerlenişim Ne oldu bizim pilaki? Yoksa parmaklarını mı kestin yine Yoksa kesildi mi parmakların Kesildin mi aşkın memesinden Saçların tarımar Gözlerinde nem Ateşe benzerdin, Küle dönmüşsün Hayal mi gerçek mi Gördüğüm bilmem Elden ele gezen Güle dönmüşsün Ne güzel şarkıdır bu Ne güzeldir güle gül demesi Boylu boyunca uzanması bağrına Açma yardan kalma yaralarımı Tazeleme acıyı İç sadece iç Ah ulan gurbet Siparişim sılamdır Getir onu bana Hazır uykudayken bu koca şehir Avaz avaz bağırsak diyorum Oyulsak yılan delikleri gibi Yıkılsak bir de Okunsak dosdoğru Bir kitabın ortasından... |
İçki kültürüm yoktur pek, özel zamanlarda bir tek, kıramadığım, kırmak istemediğim dostlarla ...
Ama anason çok daha fazlasıdır çoğu zaman; özlemlerdir mesela soframıza çöreklenen...
Yaşanmışlıkların pişmanlığı, yaşanmamışlıkların uktesi...
Tazeleneceğini bile bile acılarımızın, bile isteye, körkütük , sırılsıklam aşık olmaktır yeniden o vefasız insanlara...
Bu Orhan Veli ağzını sevdim şiirde, severim çünkü bu tarzı ben, ama bilirim, kolay gibi görünüp ne zor söylendiğini...
Saygımla...