Eski çaydanlık
İçi eski içindeki eski
Yağmur suyu doldurulmuş
Galip şehirlerin mağlup insanları
Hep ön sıradan istiyor yaşamı
Hep sıcak simit
Hep taze kahve

Akşam çöl gülünün yanına yattım
Adım bir kitaptan demişti baktım doğruymuş
Adı aşk olan aşksız bir kitaptan
Mevlana anlatmış elleri çamurlu bir yazar
Okumuş sevmemiştim
Okumuş sövmüştüm hatırladım

Çöl gülü açmadı bacaklarını
Memelerinin ucunu açmadı
Kurşun kalemin ucunu
Sigara paketini de açmadı
Oysa ne kadar muhtaçtım çöl gülünün sigarasına
Evet adı kitaptandı
Yazar bir fahişe karekterine çöl gülü adını takmıştı

Kalkıp uzay boşluğuna yürüdüm
Uzay boşluğu bir kaç serserinin sokağın sonundaki barlarının adı
İçi bira kokan
İçi gülümsemelerin yiyiştikleriyle yığın yığın
Yüksek tabureleri bunca yalanı taşıyamayan bir barın

Şu bankta uyumuş olmalıyım
Sıcak çiş dökülmüş üzerime ya bir köpekten ya bir sarhoştan ne farkeder
Uzun entarili adamlar sakal sıvazlayıp uzaklara bakıyordu uyandığımda
Çöl gülü sigara paketini iliştirmiş cebime
Bir nefes işte bir nefes
Sonra acele etmeliyim yoksa treni kaçıracağım
Hayat böyledir
Yalnız kalıp
Siz ona dair düşünün hala isterseniz
Yalnız kalıp...