Zamandan
Kapalı bir kutudan seslenirdi
Sözleri değerdi harflerime Bir mancınıkla oraya fırlatılmış söylediğine göre Sonra kızıl karası yalnızlıklar edinmiş Toy ellerim henüz kalem tutmayı öğrenirken Rastladım işte varlığına Karlar ülkesinin penceresinden etrafa bakınır Biraz da çiçek toplardım Gelişi bir kışa denk düştü Meğer kışmış zaten o da Üşüdüm üşüdüm üşüdüm Bütün ateşlerim yok olup gitti soğuğuyla Yalandan yapılmış gökdelenleri Yorgun masallara inançlı halleri Uğrak yeri hiç kimse olan ıssızlıkları severdi Dündendi ama dün, değildi Aralarına katıldığı bazılarıyla Tuzak kurmaya başladı sözcüklerime İlkinde yanıldım İkincide yenildim karşısında Susardık oysa beraber Kusardık içimizin zehirli tohumlarını Neydi nedendi hala bilmem Fakat kahrolası benliklerimiz Zamandandı... |