Düş yiti(ği)...____Mira serin bir suydu teninin kokusu körpe idi ellerin Yavan ve yalındın kocamandı kara kara gözlerin şimdi ise cıplak kalan bir hazan mevsiminin nakaratı dilinde hüznü taşıyor gözlerin savunmasız kalıyor kırgınlıkar baharı olmayan iklimlerde yitip gidiyor gülüşler Sesin ikiye bölünerek rüzgara karışır keskin bir harfin yara izinde boynundan az yukarıda kulak memesinin hemen altında ve anlına yazgılanan bir yalnızlıkta her bir hece kastediyor kavurarak gölgenin tenini koyu bir ahla boyanıyor gözlerin siyah yakıyor göz bebeklerini odanın karanlığında damarların cekilir Sacların bir kızıl nehir köpük köpük uzadıkca uzar bel kemiğine doğru Kar beyaz bir tende Offff Mira Ucların kırık dolu kesmeliydin Kesmeliy/din Suyun yalın halinde Kırıklarından doğru ayak parmak uclarına kadar sızıyorsun şimdi Yavaş yavaş kısadan uzun uzundan kısa ve ölüm anında ağız boşluğuna düştü deli bir mavinin düş kaybı körpe acılarınla kayıp bir ülkede sözlerine kilit ağzına mühür vurarak kısır düşlerini bedeninin arka avlusuna asarak en bakir siyahlığından soyun ifşa olmadan arınmalısın _____________Mira/... arınmalısın kanadıkça çoğaldın Çokca SUS SUS acıdın Mira GölGe ... şiirime ses olan Sevdalinko yüreği güzel canım Ablama Çokca Teşekürller yüğin üşümesin... |
kutlarım emegi geçenleri