Gece Devril/di...Sabaha yakın gece yarısından sonra baskına uğradı bedenim devrim yiyor kuyu diplerinde içim Nefesim dört nala bir kısrak Cennetin kapısı aralanır dudaklarında ve sınır boyunu aşarak tendeki tuzun suyunda boy verdi dilim harf harf kaldigim yerde an/ımsanarak Tuzun dilimde bir yangın kandayım yangınlar devrilir üstüme Sahidimsin Leyl/i Kılıfından çıkan sustalı olur ellerim ve tırnaklarım batar yırtarcasına nadasa kalan bedene Ki Bir savaş meydanı avaz avaz koşar doğmamış kelimeler dilde saplanır bir intaharın dişi derinden tene Kan kırmızısı Göz bebeklerim büyüdükce büyüyor tendeki coğrafyada dolup dolup boşalır ahkam kesen sarhoşun naraları dar sokakta Ve Ruhlarımız davvet cıkarır cennete sürec karmaşasından lotus çiceginin kokusu sarar dört bir yanımızı Yarık bir ay şahitlik eder bize yazgımızın bitim fermanında Gök düşer üstümüze Bir sızı cekilir cephesine tel örgüleri arasından Uçuk verir bir rengin ses tonunda tümce Ve Aşk yırtılır sırtından kapalı kapı ardın/da GölGe ... |
esirgediğin ve bağışladığın ki dengesi bozulurken taraflarının, devrilir gölgen ve ömrünün bütün seyircilerini silerek yüreğinden/çekip diz kapaklarını karnına/nabzını dayayıp nabzına kapatıyorsun dudaklarında yarı açık tüm seslerini ki duruyor zamAN bir şiir aralığında/ omuzların çarpıyordu yüzüme/çarpıyordu hiç olmadık yanlarım ki gölgeleri bir bir saçlarının
çekip gidiyordu gecenin devrilmişliğinde…
(...)
sevgimle..