Nefesini solurken Nefesimde...Bir vaveyla düştü uzak iklimin sığnağında anlar içinde kendime gömülürken yedi tepe dağlarında uyku gözlerime dar gelir oldu siğmaz kuyularına Öznesi ve yüklemi olmayan bi bilinmezliğin içinde ve/de dilimden aşağıya sarkan kelimeler taa parmak uclarımda kanadı Dünün ertesinde Ah Mirim Su kırığı kesilen soluğuma asılarak Çok/ça sus sürüp dilime ucu yanık bir hiçliğe mahkum ederim yüreğimi ve bir çocuk sesi uzanır terli bir coğrafyadan kıştan sonra yazdan önce saçları ise kırılma noktası uçuk bir sarıda Kanlı elişi ise kalmış kasnakta yarım omuzdan aşağıya sarkar kanlı bir kol ha düştü ha düşecek dokunsana Melal pas tutmuş şiirlerimin dumanı kaçmış gözlerime ve bir kadın sesi çığlık çığlığa beton yığınları arasında yoksul bir gece ve kayıp bir ülkede İntiharı ağzımın tavanında toplayarak kısır düşlerimi bedenimin arka avlusuna asarak satır satır sus/tum sustuk(ça) kanadım kanadıkça çoğaldım çoğaldıkça doğ/dum her doğum sancımda aşka çattım sonra boydan aşağıya yarıldı içim ve sen sızdın Yasadışı bir rüzgarın düş ayazında ve umutsuzluk kavşağında bir ölüm üşüdü Boşluğa düşer sözler/ki ______bir kapı Bu yüzden açık unutulmuş Dokunsana ıslaklığınla sağır bedenime Melal Elleri kayıp gölgemin ter izlerinden yakalayip tika basa doldursana ağız dolusu sözcükleri hüc-re-le-ri-me GölGe ... |