Maskebir şey var birşeylerden kalan yoluma yıldızlar yansır adımımı atınca aklın yolu çarkta ç’evrilir belki ilk esintisine güz yağmurlarının son ana saklar güz, yapraklarını dökmeyi her şey dökülür, insanlık üzerinden boynu devrilir yüksek ağaçların bodur ağaçlar yol alır bu döngü içinde masum çocuk ölüleri görüntülerde ölü; düşünemez kimyasal beyin! birşey yok gerçekte bir şeylerde afra, tafra bedavaya getirilen hayat bir güne baksak kaç ölüm sığdırılır yaşamak sahnede oynamaz rolünü öylesine yürüyüp geçer kaç oyuncu kaç insan maskesi bir yüzde acaba? gerçeği söyleyince iner perde yüzümüze kapanır ikiyüzlülüğümüz seyirciler koparıp alamazlar hiç kimse ayıramaz burada bin bir yüzü birbirinden! 19. 9. 2013 / Nazik Gülünay |
GÜZEL DİZELER OKUYORUM
SAYFANDAN SAĞ OL VAR OL ŞAİREM