Apartman ÇocuğuApartman Çocuğu aydınlık sesler soluyorsun garipsi çökük çağrışımlı kumral bir bahçe gezinir düşlerimde sisli içi dolu tensel sevdalı hüzündür tehcire kurban dışımızda yapraklarımız ışır değerdi bahara kıpır kıpır ölümlü adressiz dilekçeydik sen ah sen yavrum sen tellerde dolaşan sahipsiz telgraf aşkımız direklerdi fasit dairenin saçmalama payı bahara dargın bir serçe ahıydı görmediğin tellerde yarını özleyen kumral ela kumrular bakışsız uzaklığa uzunluğuna kıraç toprak rengi ben bu aşktan bu aşkın bol yangınlı önyarglı çocukluk balkonundan bir dağ dibindeki küçücük evlerine bakar ağlardım anlamadık nöbetçi mahkemeydi serin davetlerin buyur eden buyruksuz reddedişlerin ben bu aşktan tutuksuz yargılanmak üzere salıverildim şehirler kurdum ayaklarının altına sahil kasabaları dizlerinin dibinde ağustos yanışlı önüme serdiğin ayrılığa basmadan geçtim karıncayı bile ezmezdim göz pınarlarımda oluk oluk yayla şenliği yokluğun üşüdü ve yandı ten ortası yoktu olamazdı aşkın kalabalık apartman ben kapıcısıydım sele sepet ekmek sigara süt taşıdım düşlerinin yorumsuz kapılarına her daire ayrı renkte hazin her oda tonlanmamış müzik keder konuşurdu beni sende taşıyan asansörde: ’aşk mutlak ayrılıktır’ dudakların öyle akşam çayı oluverirdi akşam servisinde sendelerdi kaplıca sıcaklığı arzularım gözlerinin balkonlarında alış veriş sepeti ipli ayrılıklar ister hüzünler alırdın üstü kalsınlarda bir tutam beklenti kat kat dolaştım dairelerini tüm ömrüm otomatik ışığı yavrum vaktim geç ödenmemiş aidat makbuzuyum çantanda üstelik yönetici peşimde temizlik zamanı ayakkabılarını içeri alman gibi önemsiz ayrıntıyım sende birgün bir sabah sabah servisinde gazeteyim ellerinde dokuz sütuna üç manşet hicran apartmanında aşkı ölü buldular apartman görevlisi gözaltında sanık cinayeti kabullenmedi yetkililer maktulun intiharından şüpheli apartman zanlı yavrum aşkımızın apartmanı radyoda arkası yarın dinlemeni özledim sabahın köründe belediye çöpçüsü şikayetçi anılarımızdan oysa kolonları sağlam derdin sevişmek temeli yere sığmadı müteahhit evrenin tüm beğenileri pencerene konan serçelerin gözlerinden öperim yavrum odana konan tüm kuşlarının modern sığırtmacıyım bilesin ki bilesin ki lekelenmemişse duvarların sayemde gülüm olsa olsa:’şair...’yi seviyo yazı silik’ seni belediye ekipleri yıkacaklar şimdi yerine aşksız gökdelen ben parklarda bahçelerde sıvası sana benzeyen evlerle harcayacağım ömrümü hem kör hem nankör aşk göklü ama atmosfersiz Kağan İşçen |