Kibrin Nar'ı Nur'u Olur mu?zamanın öğütücü karanlığı, seren direğime asılı! demirim balçık. denizim taşkın benim eşkıya bakışlı acım! yönünü mü şaşırdın kızan? biz gibi deprem mi gördün? bıktım usandım sil baştan, arlanmaz taarruzundan. kuru bir dal sandın herhal! zalimce kestin nefesimizi kazmayla tarla kazardın; kazmayla kazdın yüreğimizi yere çal diyetini… payanda istemem, yanıp yıkılmak değil kaygım, yok ki benim postum! savurdum külünü. ben artık yokum! çıkmaz sokağında sarkaçlar paslı demir parmaklıklar. biri ense köküme; diğeri mahpusluğuma. senden bana miras; birkaç adımlık voltalar! şimdi; hava korkusuz bir it uluması. ciğerime saplanacak dişleri. ya ısıracağım ulumayı ya da unut beni! “al” aşkını ver misketlerimi. kibrin nar’ı nur’u olur mu? ortalığa saçtım çiçekleri. kaldırımlarda kalsın; ezsin ezsin gelen geçen, sana derilen sevgimi… hidayet dal/ can sokağı lambaları |
Candan kutlarım değerli şairi...
Nice güzel yıllara...
Aşkın misketlerle takas edilmesinin gerekmediği nice yıllara...