Hüküm...kimin kuyruğuna bastık ki bir gümbürtü koptu çiçeksiz titredik gülsüz bir gülüşe uyandık dağ çıplağında kaldı yüzümüz duydun mu bunu esperanza dili boyunu aşkın baharı kaçkın uğultum duydun mu samanlık alev aldı düşürdük ayrılık ceninini fayrap gecenin karnına kırıldı yunduğumuz su yazıldı fermanımız ne nedamet getirecek itirafımız ne satılık düşmanlığımız ne de fason hüzünlerimiz kaldı ey umudum hüküm giydik aynamıza ayna yüzümüzü tırmaladı... hidayet dal |