I


bir tülün ardındaydı yüzü
keskin virajlı yolları anımsatırdı... benzinde
bıçak sırtı çizgiler
çok kan kaybetmişti belli ki gülümseyişinden
iki derin çukura gömmüştü gözlerini
aynalar da iki yanlış bir doğru söylerdi yansımasını
kurulmuş kapan gibi
kandırırdı kendini
bir perdeyle gölgelerdi yalnızlığını
korkardı kendisiyle göz göze
gelmekten



...her tırnağında başka renk oje
hangi renge boyasa sessizlik akardı diplerinden
elleri aslında kararsızlığıydı
kısacık kesmişti saçlarını bir öfke nöbetinde
annesi ağlardı köklerinde

ve uzaklarda bir adam


ne zaman geçsem kapısının önünden
gözlerini salardı üzerime
yapayalnızdı


II

orada
pencere kenarı güvercin yatağı
...mermerinde dili kesik sardunyalar
yaşlı kaplumbağa
ve karınca kolonisi -cumartesi ziyaretçisi-
koridorlarda f tipi yalnızlık

işte bazen yalnızlık kader değil
derin bir keder sadece



bahçede dağılan nar misali -çan sesi-
gözleri su topluyor Pierre’nin
..ölüm istavroz çıkarıyor
utanarak!
-1 fransız fakirhanesi...



de_soulmate