Hu!
Fışkırıyor topraktan kan
Ne yana baksam hazan Çoşuyor dereler boyu kızılca kıyamet düşman Alp Er Tunga’sız kaldı dünya Ne yiğit var ne kahraman Yakub’a ama oldu Yusuf’lu dünya Melekler ağlıyor her an. Oluk oluk dökülüyor yaprak Ağaçlar dert u figan Göçüyor Diyar’dan kervan Issız çöllere düşüyor yaprak Çelik kanatlar takılmış, Uçuşuyor göklerde ölüm. Ellerine kelepçeler takılmış Yeri göğü kızıla boyuyor ölüm Erenler şahı, hu! İmdat ya Resulü kibirya, hu! Çare de sende derman da sende Ya Rab. Kapına geldik dua dua, hu! İbrahim Halil ÖZLÜ |