SENİN YÜREĞİN ÖYLESİNE DOLU Kİ YAZDIĞINDA ÖYLE OLUYOR DOLU...
SIĞ OLMAYAN DERİN... ANLAYANA ÇOK ŞEY ANLATAN...
ANLAMAYANLA İŞİMİZ YOK ZATEN....

isimsizim
gökyüzüyüm
ölü bulutta asılı duran gözyaşıyım
uçtu sözlerim
cenazeyim...


son dizelerle selam diyorum ama şiirin bütünü muhteşem;) çok sürükleyici ve etkileyici, tebrikler...

sen şiirden izinsiz ölemeyeceksin

işte şiir
yüreğine sağlık

" sen artık başkalarının adısın " dizesi , şiire çağırıyor okuru.

imgeler güzel ... küçük bir öneri... son bölümü şöyle okusam ... teknik açıdan gerekli gibi geldi bana.


isimsiz ( " im " ekine gerek var mı ? )
gökyüzüyüm
ölü bulutta asılı duran gözyaşı ( "yım " da fazla , bu ekler şiirin sesini zedeliyor )
uçtu sözlerim
cenazeyim...

öte yandan , " ben artık özgürüm " dizesinde " ben " sözcüğü gereksiz, " özgürüm " deki " m " " ben " değil mi" zaten?

kutlar, iyi çalışmalar dilerim.Şiirin kardeşliğiyle.

Bütün bildiklerinizi eklemdiniz değil mi bu şiire

GERİYE KALANLAR KÜSMESİN SONRA....

Konu neydi çok anlamadım...

Belki de isimsiz olduğu içindir....

Şakayla karışık

TEBRİK EDERİM

isimsizim
gökyüzüyüm
ölü bulutta asılı duran gözyaşıyım
uçtu sözlerim
cenazeyim...


çok etkili bir anlatımdı...
beğeniyle okudum...

saygılar
hilal.

nede olsa
hayat benden hep büyük zar attı
bir duyguya ölmek, şiir yazmak aynı kadavranın artığı
ben gökyüzüyüm
sen solgun kanlı bir sayfaya mahkum
okunan her dilde
ayrı acılarla imha edileceksin
ben otopsilerde yaşayan gözlerimle
çelik oyuğu yuvalarını sıcak tutarak kuşları bekleyeceğim
sen şiirden izinsiz ölemeyeceksin

ben özgürüm artık
kuşlar uçtu
boş duvara bakan gözlerimde
karanlık göz izimsin

isimsizim
gökyüzüyüm
ölü bulutta asılı duran gözyaşıyım
uçtu sözlerim
cenazeyim...

Etkileyici, duygulu , umutsuz ,bıkmışlık ..herşey var şiirde..Tebrikler..

Pastav şiirlerinde başıma sık gelen bir şey oldu yine.

Şiire başladım,

Soluk soluğa okudum okudum koşarcasına...

Şiir hiçbir yerinde sekteye uğramıyor, duygudan duyguya imgeden imgeye... nefessiz bırakırcasına...

Son bölümde bir anlatım yumuşaklığıyla ayağıma çelme takılmışçasına kapaklanıyorum yüz üstü.

Son günlerde okuduğum en etkili şiirlerden biri diyebilirim bu şiir için. Öncelikle bu duygu seli ve aktarımındaki güç için şaire sonsuz teşekkürler. Minicik bir önerim olacak; elbette şiire müdahale edilemez, sadece öneride bulunulabilir, objektif bir okur görüşü olarak dikkate alınır ya da alınmaz.

Şiiriniz bittiğinde yüksek sesle okumayı asla ihmal etmeyin. Yazarken sizi sürükleyen duyguyu finali yazıp son noktayı koyuncaya kadar muhafaza edip edemediğinizin tek göstergesidir sesli okumak; tabii ki bu benim düşüncem. Şiirlerinizi sevdiğim için ve gerçekten etkileyici oldukları için ayağımın nerede takıldığını ve nerede düştüğümü de söyleme haddini buluyorum izninizle.

"sen şiirden izinsiz ölmeyeceksin."

Şimdi bir hadsizlik yapıp bu şiirin finalinin hafızamda bu şekilde kalmasına çalışacağımı da ilave edeceğim. Neden mi? Bana göre mükemmel, çarpıcı, farklı ve etkiliydi de ondan. Tekrara düşülmüş "isimsiz" sözcüğü finalde kullanılınca şiirin hızını çok yavaşlatmış.

Tebriklerim ve saygımla...

siire hayat veren sair,
ölme/sin
ne siir ,nede siz
isim/siz siniz..