sevgi vardıseni görmem bayramdı bilirsin senin için giyinmem benim için gelmen sendin arkadaşım gülümsememi paylaşan sokaktan çok ötelere savuran umutsuz yarınları sendin güneşli sabahları odama yansıtan aynası gibi birbirimizin kalbinde dolaşan ikimizin aynı anda başlaması, aynı cümleye bütün tomurcukların birden patlaması sesimizde çiçekler açması gözlerimizde annelerimizin aynı türküyü sevmesinden belki aynı yağmur birikintilerinde gezinmemiz deniz niyetine çamurlu sularda biz bu toprak evlerde doğduk, büyüdük aynı tastan içtik yoğurt çorbamızı aynı sokak çeşmelerinden doldurduk testimizi sen bir ucunda çıkmaz sokağın yol oldun bana gaz lâmbam elimde aydınlattım sokağı birlikte ısındık oyunlarımızda kapı önlerinde paylaştık bir parça ekmeği sizde yoksa rahat etmezdi içimiz bilirdik tencerenizde kemik kaynıyor birlikte doğardık her yeni doğuşta birlikte yaşamaya söz vererek yeterdi bir oturaklık dünya gölgesi unutmadın bilirim arkadaşım seni sevmem kapsardı bütün alemi evrendeki noktamızı çoğaltarak sevgi vardı 9. 8. 2013 / Nazik Gülünay |
paylaşım vardı
eskiden kemik kaynatılırdı
ve
çocuklar onlarla beslenirdi
ihtiyarlar
zayıflar
hastalar
ve
komşular onlardan çorba yapıp götürürlerdi
geçmişte sevgi vardı
komşuluk vardı
paylaşım vardı
tebrik ve saygılarımla düşündaşım