Sabrımı Daha Ne Kadar Tazeleyim
bu sabahta gözlerini aldım karsıma, senden habersiz
hani severken de izin almadan nasıl aldıysam seni yüreğime.. bekledim o günlerdeki gibi kendimi kara yuvalarında görmeyi çocuk sevincimi...mutluluğumu,..huzurumu.. ne zaman düşürdün be sevdiğim göremiyorum.. kendimi bulamıyorum.. ben orda değilsem hangi boşluklardayım dudak ucu tebessümlerim boğuluyor gözyaşlarımla nasıl toparlarım kendimi bilmiyorum yaralı yüreğimde saklarken bölük pörçük parça izlerini bitiremiyorum seni.. yok edemiyorum.. nefret edemiyorum.. sen orda başka tenlerde can bulurken ben burda sabrımı daha ne kadar tazelerim Aşk diye bildiğim içim yanıyor canım acıyor ölecekmiş gibiyim... Aşk-ı Kıyamet |