bin harfin , tek yakış hamlen yetti,
uzaklardan ciğerimi tutuşturmaya .
ürperttin beynimin, kıvrımlarının yedi kat dibini
ele gecirdin tüm uzuvlarımı
hükmettin nabzımın titreyişlerine

bilemediğim ama hissettiğim bir serinlik
duymadığım ama anlayabildiğim bir sessizlik
aktığım, karşı konulmaz direnişlerim.

hiç bu kadar acımasız olmamıştım yüreğime
uslandırmaya çalışmamıştım ısırdığım dudaklarımla,
budamamıştım dillenen suskunluklarımı.

faydasızdı
ket vurmam kanatlarıma
savrulan rüzgarlarla uzandım yollarına .
gönül kapılarımı açarak geldim .

pişmanlıklarımın kara’sına vuran acemi balık gibiyim
korkularıma inat kıyılarındayım .

sımsıkı tutundum med cezirlere
alışkın olmayan yüreğime
sevdan fazla geldikçe, ürkttüm
çekildikçe büyüdüm, büyüttüm.

gözlerimde değil
içimin derinlerinde büyüttüm
tutunduğum dalın gövdesi
düşlediğim hayatın en uç köşesiydin.


Ahd’ ederim ’asr-ı saadetim’sin sadr’ıma
kokundan tanırım seni

avazım çıktığı kadar haykırırım , Aşk ’tı adın

Aşk’tın.
Aşık’tım.

içimdeki tebessümlerimin gözyaşıydın
yalnızlığıma dolan yaşamdın
susadığım
susturamadığımdın.


bıraktığın yerde bekliyorum
düş ,
kıvranarak ettiğim dua’larımın şükürlerine
karış damarımda ki kanıma
düşür beni bahtına
atma yabana.
bilmiyordun ama,
zaten yalvardığımdın ’kün fe’yekûn’a.

Herşeyim sana emanet
verdiğin cesaret bile.

Anladım
ve Sen öğrettin ki
acı yaşanmışlıklar , korkular, yaşanacak pişmanlıklar
hepsi boşa
başedilmiyormuş haklıydın
Yürek yandıktan sonra.

ben de düştüm artık aşk çemberinin içine
duraksamalarına bile dayanamam
geleceksen gel gitmemek üzere.
sevdam, sevdana muhtaç
kaderim, açlığımı susturacak tek şiirine.

Aşk-ı Kıyamet
.

Yüreği ve nefesiyle satırlarıma eşlik eden SEVDALİNKO ablam’a
kucak dolusu Teşekkürlerim Sevgilerimle .