ACABA BEN Mİ ERKEN GELDİMsaklı oyunlarla bir dünya kurun kendinize *** ortalık hala hayat kokuyor *** yeni öyküler yazılıyor rengarenk hiç bir renk diğerinin katili olmuyor eşit fırça darbeleri atılıyor tuallere iskambilden kurduğumuz evleri bile boyuyoruz ölüm yaşamın tek gerçeği idi ve onlar elele verip en büyük korkumuz oldular insalığın tek şurubu sevmekten hiç vazgeçmemek değsin değmesin reçetesi sabah akşam tok karnına içmek açken denedim işe yaramıyor kendini büyük görme çok seviliyorum sanıyor ordan asılıyorsun kalbinden sonrası korsan kılıçlarını bile duymaz oluyorsun damarların naz yapmayı unutup daralıyorsun gökyüzüne bakıyorum arada yıldızlardan birini es’ geçiyorum o kaydı diyerek susuyorum kararıyorum Yine sen varsın ya akılsız baharlarda açtığım tüm çiçekleri döküyorum *** her tik-tak zamana atılmış bir tokat *** en çokta gülüşleri öldürüyor öte dünyalarında ağlayışları saklıyor içine insanın ses tonununa bile düşüyor görmüşlük geçirmişlik bir süre sonra gözler bile köreliyor sürüyle sevgi sayıyorum parmak hesabı üç çocuklu anne gibi şu gelmiş bu susmuş o gitmiş anka kuşundan geldik farzedersek karabatakların hayatı maymundan doğmuş oyunlar kadar sıradan duruyor işte bu yüzden cirit atar tüm ayrılıklar *** gitmek yenilmek değildi *** acaba ben erken mi geldim gideyim yine geleyim çağa ayak uyduracağım üç boyutlu bakacağım bu defa hayata y e r i n a l t ı y e r i n ü s t ü y e r y ü z ü |