GİRİŞ ;



Sana da merhaba küçüğüm

tabi konuşabiliriz.. sıkıldın mı ?

Yalnızsın demek...

Ben de yalnızım!

Peki o halde, güzel bir öykü biliyorum, dinlermisin?

.
.
.
.
.
.


ÖYKÜ ;



Birgün büyüceksin küçüğüm.....

Sevdiklerini kaybettikçe hırsla büyüyecek,
elindekilerin kıymetini biliceksin,
kaybetmemek adına verdiğin sözleri unutmayacak
kazanmak için,sözlerine hep yenilerini ekleyeceksin...




Birgün büyüyeceksin küçüğüm....

Ekmek uzatana taş atmayacak
attığın taşları geriye sevgi olarak toplayacak
sonra sevdikçe kazanmasını da öğreneceksin
geri döndüğünde aynı ekmeği taşlamayacak
elini tekrar uzattığında, taş bulmasını da bileceksin...




Birgün büyüyeceksin küçüğüm.....

Özür dilediğinde sarılınıp bağışlanacak
tekrar gelmek istediğinde de buz gibi ısınamayacak
nedenlerini bilmediklerinde boş konuşmayacak
şimdi yanlış yapıldığını düşündüğün de aynı yanlışı öncelikle kendin yaparak
düşünmeden yıktıkların için böyle, ektiğini de biçeceksin....




Birgün büyüyeceksin küçüğüm...

Taklit olmadan yaşayacak,kendi özün olucak
yalnız kendin var olduğunu yine yalnız sen göstereceksin
çaylaklarla yürümeden,dimdik hakkını savunmayı bilecek
dost seçerken sevgililerinin düşmanı yapmaya çalışmayacak
geçmişte senin de onları sevdiğini unutmadan doğruyu hatırlayacaksın.....




Birgün büyüyeceksin küçüğüm....

Anneni kaybettiğinde seni saran annelerin kıymetini bileceksin
hatta bir gün sende baba olacaksın
çocukken o anneden öğrendiklerini sıkıca saklayacak
sonra bebeğine karşılıksız uzatmasını da bileceksin.....




Birgün büyüyeceksin küçüğüm....

Fakat büyümeden yaşadığın aşkları önce kandırmayacak
ayrıldığında saklındaki konuşmalarında saygını koruyacak
büyük yanlışlarının sonradan açığa çıkmasında ağlamasını da bilecek
arkadaşların için sebepsiz hinlik düşünerek’ sil onu ’dememesini öğrenecek
sonra bir hiç gibi kendin silindiğinde tuzağına kendin düşecek
nankör denilmesin diye o çukuru pişmanlıkla kapatmasını da bileceksin.....





Birgün büyüyeceksin küçüğüm....

Çamurladığını düşündüğünde kötülük yaptım yaşasın diye sevinemeyecek
mavilere bürünmeyecek,hakettiğinde gerçek mavi olabilecek
o zaman gölgeden çıkmayı öğrenerek güneşe doyup uçmaya başlayacak
gerçek güzelliğin ne olduğunu anlamayı,maskeli yüzden sıyrılmayı,onurlu yaşamayı,
Bir Anne’den öğreneceksin ...




Birgün büyüyeceksin küçüğüm...

Hep güzel sözler duymayacak,gerektiğinde böyle uyarılacak
sevgilerini bir sahnede başrol değiştirerek yaşamayacak
kendini onların yerine koyarak, hatıralara saygı duyarak, asilce anımsatacak,
gerçek güzelliği anlayacak,baki olanı yaşatacak,öz eleştiri yapacak,
kızdığında korkusuzca hesap sorucak,cevap alacak,
ayna gibi herşeyin kendine döndüğünü görücek,
iyilik yapıldığında da teşekkürü bileceksin ,kısacası haddini bileceksin....
Ve bütün bunları bir ANNE’den öğreneceksin.



Birgün büyüyeceksin küçüğüm.
Birgün...


.
.
.
.
.
.



KONUŞMA ;


Bu öyküyü unutma sakın olur mu ?

Sohbetin için teşekkür ederim...

Haa!
en çok sevdiğin üç şey söyle bakalım bana şimdi....

-Makarna

Başka...

-Uçurtma

Başka...

-Anne yemeği mi...

Annen eminim çok güzel yapıyordur.


Özür dilerim , bilmiyordum.
sankı icime doğmuş gibi neler anlattım sana; üzgünüm!


Hadi tut elimden.

Anne yemeği pişirmeye ....



.
.
.
.
.
.




// ARADAN YILLAR GEÇER//




FİNAL ;



Sana yük oluyorum oğlum çok...bu yatağa çakıldım kaldım

Tamam kızma ama ..öyle.

Sen olmasan ne yapardım?

En güzeli de oğul yemeği yemek ellerinden.



Çiçeklerim bile sana muhtaç ...benim gibi,

benden iyi bakıyorsun onlara .biliyorum.

Senin gibi bir evlada sahip olduğum için allahıma şükürler olsun

o gün anlattığım öyküye mi borçlusun ?

Ben de senin sıcacık varlığını,sevdiğin üç şeye borçluyum.

Ya o gün tokalaşıp gitseydim!

Uçurtma yapmayı unutmuştum, seninle yeniden öğrendim.

O günden sonra her makarnanı uçurtma gibi süsleyip öyle getirirdim , sen de nasıl

mutlu olur nasıl gülümserdin,sıcacık..

Ayy dur ! Yapma...

Her gün beni bahçeye taşımaya bıkmadın mı be oğul ?

Sana öyle geldi bence. Nasıl yani, kıpırdadı mı ?

Tamam...deniyorum yine...


Olmadı , olmadı...oldu....Olduuu!

Evet ayağımı kıpırdatabiliyorum artık


iyi ki oğlumsun ...iyi ki

Hakkını helal et !

Oğlummm....

O gün anlattığım öyküyü sende çocuğuna anlatmayı ,sakın unutma!

Söz mü?


Peki anlaştık!






Şirin Kelebek