-bugün tüm perdeleri kapatıp bakacağım dünyaya







içim bir o kadar karanlık
çay da demlemeyeceğim büyük ihtimalle
demlesem de şekersiz içerdim zaten



perdelerim bir-iki serçe görücek kadar aralık
yem tutan avuçlarım bin arpa yokluğu
soğuduğum ne varsa
hepsine yeniden alışmaya çalışıyorum
kaderle böyle yarışıyorum



buzlu kahkahalar atıyorum güneş ülkelerine
şaka deyip geçiyorum
öyle anlamsız ki ışıkları yüzümde
vuruyorum geceye



mutluluk penceremin önünde leş gibi
biraz aralansam belki girecek içeri
bakalım bu yeni sürümüne hazır mıyım ki
on nokta bir



sokulmasam da kimseye arada kulağıma geliyor
yanıyormuş ortalık
burada ay tutuluyor



bugün oldukça samimiyim yaşlılığıma
bir yığın koz ellerimde güveniyorum kendime
zamanı daralmiş bir bohçada hayallerim
artık daha az korkutuyor beni
olmasanız da olur diyorum
tek tek güceniyorlar
biliyorum



bugün ölmüş babamla bile kavga ediyorum
koparıyorum her parçamı ömrümden
demliğe doğru yürüyorum
ben en iyisi bir çay demleyeyim
şekersiz






Şiir, Ses: Funda Mavi [ŞİRİN KELEBEK]