Hem Gibi Hem Değil
son kış kokusunda
kuşlar sivri dilli çocuksu çığlıklarıyla umarsız o an da sensizdi olsun zamanla işim yok ölüm yarışamaz sevgimle... çıplak ağaçlarla bir portakal kokuları ağladığım bir çocukluk ikindisiyle çöktü caddeme... istersem tüm dünya benim aslımla bir hiçim kanım şimdiden kuru saçım karıncalı ömürsüz bir zaman işçisiyim çıplak uçlu ağaçlarla çizdim göğe anlamı... bu akşam portakal kokularıyla döndüm sana doğar gibi oldum gibisi olmayan ölümdür olsun döndüm hayata... kağan işçen... |