3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1050
Okunma
Kaf dağının yamaçlarındaki goncam
Ben seyyâhım, elimde bavul, beynimde dert, bolca.
Her adımda göz koydum toprağa arzûm keşîf
İliştin behçetin ile simama, son nefes, son can.
Ne kapımı çal, nede cûred et bacamdan girmeye
Gönl-ü han ettim buyur, düğümlendin her bir ilmeğe
Aşk yazdırır, aşık yanar, aşkım erir
Peki var mısın şimdi aşkı pir’cesine bilmeye?
Mâtem havası.. Soğuk bronşlarımdan içerde
Şair özler.. donar da, şiir ile pişer de
Az vakit var, bastıkça üstüne yok oluyorsun
Afitab doğar süzülürsün, ağıtlarımda şer dem.
Pehlivân neylesin, kemik kalmış adêmi
Neylesin gözün gözümü, doldur safi bade’mi
Cümle arş rüya alemindeyken kalem seyirde
Hatırlık olsun kahvemiz; orta şeker yahut sade mi?
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz