Bir Elif Boyu İthâf (1)
Gayrî meczûpum ne dersen amâde
Göremem nefsini ister isen amâ de Hoş olan, dilinden çıkacak nidâlardır bilesin Ham kalmış gönüllere yüklenecek tek manâ dem. İçime kezzap atıp kaçan, hârlatan Kâh dil lâl olur cemâlinden kâh vatan Vuslât vakti gelmeden, vuslata hafî’yim Can’ın camından bakan, bir pare candan atan. Yanlışın buyruk ise, affeyle ben mücrîm’im Oysaki elim, ayağım,kalemim seninidik, üç birim Turkuaz’ın derinliği, zümrüd’ün dinginliği Asla keşf edilmemiş Cihândaki ahmâk ilinim. Nâr diyarı lehçemden bir elif boyu ithaf’ım Fazla şah’tın gözümde, hatim ettim israfı Med zamanın ademiyiz seninle Toprak dost, topraktan gelensin, paktır zat’ın. Hâk ikrâ demiş ikra.. Bunlarsa gönülden lütf, gönülden ikram.. |