Umur/Duâ
Umur..
Her karışında her fersahındayım. Sözüm yok. Gözündeki şua’ya közüm çok. Lakin şu vakitten sonra dostluğunda gözüm yok. Bit’tin. Ahbâblarından fazla, özüm çok. Bilemezsin! --- Ben bir deryâyım tayfun varlığın, sarstın Hangi Mirâ’da Cezr, hangi Sahra’da safsın Sıktım ilmekçe seni, tutuk nutkum,kara gözüm, Recâ umuduyla harlamış gönlüme dili lâl edebilecek zirvedesin; Hâvf’sın. -- Nerdesin, ben nerdeyim? Biçâre parmaklarımın kanını, gözümdeki terle sil. Umur.. Sersefil. Vefâmı paylaşmak istediğim güne, varlığınla perdesin. Toz pembesin. --- Tam şu vakit karşımda bulutlar.. Unuturum dememe bakma dilber Ufku, semâyı da geç cemalini ölüm gelse unutmam. --- Keşfettim gerçeği; Yalnızca Azze ve Celle’sin. Demiştim ya; gözünü açtığında benle değil ecellesin. Ya Râb! Ve Cellesin. --- E dua’lar var. Uzaklaştırsın bizi bizden Yaradan Haberin varmı dikip, söküp, kanattığın yaradan? --- Haketmiyorsun! Gözümdeki damlalara bir an da tak etmiyor su. Edemez. Saf, parmaklarımda tekliyosun. --- Bağrımda yanıp söndü güneşimin esefi Omuzlarımda taşıdığım güneşime kefesin. Tarttım, biçtim. Yaktın, hicvdin. Oysa ki az zaman önce bende de hiçtin. --- Üfle! Hû! Ne lehçe tamamlar bu sesi ne Hun. Zamane sahil, günahlarım kum. / Suuss’mam. Kabuk tutan yaraların hatrındayım Yarab! Göz çukurlarımdaki yaşlarla, Nasr’ındayım. Dua.. |