selamını verdim gittiğin sokaklara
selamün kavlen dedim
bilir misin
kaç uykuda
kaç gölgenin ardı sıra


uyan ey gözlerim
yaşlandık artık
öğrendiğimiz iki damla servetmiş sevgiliden
biz denizlere ağlamayı sevdik
kimsesiz
minnetsiz


irkilmiş gözlerimdi
taptuk kapısında beklemek
nar’a el açıp içerken aşkı dudaklarından
yandık
yandıkta ecel olduk sözlerinde


bir ilahi fısıldanır dönmez mi dilin
kalbi elinde olana mı verdiğin yüreğin
seccadem kanlı gözyaşı her gece
bilmez misin ey cahil
aşk onu hiç kaybetmeyenin gönlünde


sürme çektiğin gözler bakar ondan yana
kırık kaburgalarımdan
yırtık göğüs kafesimden
almaya zorladığın her nefesten
bıksam da ciğerime düşen kor ateşten
işlendi altın varakla silinmez yüreğimden


uyan ey vakit düş ardım sıra
gider bu yolcu nesil nesil uzağa
bu çilede biter elbet hancısız yollarda
yeniden doğurur zaman onu
söylenmemiş masallarda
sancısız kollarda



aşk ayrığı gönüller hatırına…