"ölen suçsuz ve günahsız tüm çocukların anısına"



"gecenin körüydü zaman
göremediği gerçeklerden"



yanık yüzlü uykuların
parmaklık arkalarına saklanan korkularıyla birlikte
döşeğimin en ayaz kenarında düşünürken
sevgimin inkılabını
sokak sokak
meydan meydan
mitinglere koşarken
sevda eylemlerinde
ve seni içerken her bıraktığım sigarada
pencerenin kuytusuna bir melek ilişti
kanlı kanatları
ağır yara almış yüreği
ve ölmek isteyen gözleriyle

usulca geldi
uykumun mahremi düştü işte
haraç mezat kimsesizliğe
ben ve kanadı kanlı melek ile birlikte

"haydi" dedi
gidelim geldiğim memlekete
ve gör
bir çocuğun kalbindeki kimsesizliği

"haydi" dedim
haydi gidelim şimdi
bende sıkıca tutayım çocuk ruhumun elinden
götür sabi gölgelerin kırmızı yangınına
kanlı hüzzam şarkısına

güneş doğuyor
boğuk bulutların ardında
eğreti bakıyor bu dumanlı kentin semalarına
sessizce

selam var Halepten
selam var çocukların gözlerinden
korku rengi o güzel pencerelerden
her köşe başı tutulmuş tuzaklarla
bir yanı ölmüş
bir yanı hastane yolu kucaklarda
ölmek kolaymış oysa
biten çileler ve ruhu azat kuşlar yetişir
göç konvoyuna
göğe doğru kıvrıla kıvrıla

anlamını bilmediği kavgalarda
alemdar olmuşlar acılara
her moloz yığınında
yıkılan her evin altında kalmış
biraz biraz umutları
ayşe olmuş
zeynep olmuş
ali olmuş
hasan olmuş ne fark eder
ölen her melek
kanadı kanla gitmiş sonsuz seferine

dar sokaklarını arşınlamak
kaldırımlarını yağmalamak
kalanlarını anlamak
gidenlerine bakmak mı
ve bitmeyen randevusu azrail’in
her gün sözleşmişçesine
küçük mezarlarda buluşmak mı

soytarı gülüşlü ve kılıksız gözleriyle ölüm
ekmek kuyruğu mu acaba
yoksa bir gecenin sükûnetinde
sıcak bir anne koynu mu

öldüm defalarca
kaç canım varsa verdim hepsini
ama veremediğim son nefesin iniltisi
uyandığım uykumun kenarında
çağırdı beni yarım kalan ıstırabım
kan kokulu uyandım
kan revan ile geceden sıyrılamadan henüz

selam var halep’ten
çocuk gözleriyle küçük kalplerden
haydi bir günlüğüne olsa bile
ölen bir çocuğun gözünden bakalım dünyaya
ve görelim
bir çocuk kaç kez ölür
kaç kez yatar ölüm denen uykuya