büyük gözyaşlarıyla ağlamanın sabahı!
hoş geldin…
bir adamın tozlanmış kelimeleri
ağzından havalanan toz bulutu her kelimeyle
hem konuşup hem ağlasa çamur
sussa boğulur
esmer bir kadındır sevmek çünkü, sevilmek ise başka bir esmer kadın
ilkyazla coşan şu nehir umudumuzdur işte
iner de yine esmer bir kadının ayak izlerinde durulur

kadim dostum, büyük gözyaşlarıyla ağlamanın sabahı!
hoş geldin…
ince bir vakittir şu geçen
bir aşktan arta kalandır… evet öyledir!
durur zaman artık, dursun ziyanı yok…
biz o bıçağı tuttuk bir kere dişlerimizin arasında
çektiler, çektiler vermedik
yutkunuruz bu ayrılığı da
şöyle bir iki titrer göğsümüz
siyah beyaz resimler düğümlenir boğazımıza
nasılsa karla kaplı bir kenar mahalle parkıdır
karla kaplıdır evet! ve bir fırtınanın hemen sonrasıdır
üşümeye ineriz bütün kapı önlerine
ne kadar üşürsek ancak o kadar titreriz…
ne kadar üşüsek de biliriz…
ne kadar uzaksak ancak o kadar titreriz…

aziz dostum, büyük gözyaşlarıyla ağlamanın sabahı!
işte hep böyle hoş gelmek lazım
hoş gelmek ve umutvar olmak lazım
dün hava biraz karlıydı, yarın yağmur yağar
kim bilir? ardından belki sapsarı bir güneş doğar
bir kadın tutar ilk defa ağlar
gözünden dünyaya kocaman yaşlar akar
al sana yeniden taptaze bir ilkbahar…