Yarışla Yarış
mavisi azalırken koş denize
yıldıza en çok feri sönerken bak yollar kapalıyken kur sınırları aşmanın hayalini ve savaş zamanları kahkahayla gül aptallığına bujuvazinin pencere buğuluyken ne güzeldir dışarısı kaba güzelliği aşarak inceltir insan ses müziğe söz şiire çizgi resme taş heykele dönüşür de emeksiz sevemez cenneti bile... insan ki aşmalı bütün sınıfları da dağı erittiği ve yolu hiçlediği gibi bitsin ki sınıflar aynı anda ayrı yetkinlikte sevilsin önce bir başkasını sevmek... hayat türküsünü ayrı enstrümanların bir diğeri için güzelleştirme yarışı olur zaman o zaman... özgürlüğün yönettiği... kağan işçen... |