İnsanlar sizden, onları tenkit etmenizi isterler, fakat asıl istedikleri onları övmenizdir. W. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Gelecek Beklenir mi?..Hemde Nasıl Sevinçle!..Hemde Nasıl Çıldırasıya!
Doğan Güneş
4,9 / 36 kişi ·30 beğenme · 24 yorum · 5339 okunma
Okuduğunuz şiir 27.4.2013 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
 Gelecek Beklenir mi?..Hemde Nasıl Sevinçle!..Hemde Nasıl Çıldırasıya!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın
Yelkenlerimi Gelecek Zamana Açarken-
yıllar sonra verilmiş bir ödülü öpe koklaya kaldırım değiştire değiştire yürürsün caddade yalnız bir bankta oturup, kimsenin üstlenmediği bir düşü sahiplenirsin üşür ellerin bir vapur geçer boğazdan martılar pike yapar umarsızca uzak bir yolculuğa tutunursun her an gidecekmiş gibi kapı önüne bırakırsın bavulu duyguların kapalı gişe kadıköy rıhtımında çocukların şen kahkahaları, parlak bir mıknatıs gibi çekip çıkarır özlemin derinliğinden iki yakası bir araya gelmez şehrin tam ortasında siluetin resmeder susarsın mavikuş cesaret döker başındanaşağı asil bir ismi enjekte edersin kentin damarlarına kayıp bir gezgin gibi beşiktaş vapurundan denize atarsın teninin rengini gök kırılmalarını toplayıp ’Hodan’ diye değiştirirsin Su’nun adını Gelecek beklenir mi?..Hemde nasıl sevinçle!..Hemde nasıl çıldırasıya!- ıslığında sevdalı bir şarkının ezgisiyle yürürsün geceye elinde çiçek pasajından yeşil bir şiir sehpada bir çift laciverd mum sabaha dek yanar durur odanın ortasında ahenkle dönen semazenin sesidir içinde kapının dışında çok üşümüş bir aşk içeri girmeyi düşler kadraja öyle bir girersinki baharda tomurcuğa durmuş çiçekler kıskanır gülüşünü kıskanç yıldızları toplayıp öyle bir yolculuğa hazır olursun ki smirna’ya sen bile şaşırırsın -Küçük Mavikuşum!! Göğe merhabalar kuşlar mısın bu sabah Ve gece oldu mu düşlerime girermisin usulca- |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gelecek Beklenir mi?..Hemde Nasıl Sevinçle!..Hemde Nasıl Çıldırasıya! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gelecek Beklenir mi?..Hemde Nasıl Sevinçle!..Hemde Nasıl Çıldırasıya! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Her şey dönüyor, aşk gibi...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Doğan Güneşherkes aşktan bahseder..kimse horladıklarını anımsamaz nedense.
peki dışarda bunca hırpalanmış aşklar nerden?..herkes titreye titreye geçtiğini söyler o kapıdan..içerde,ateş bastı kaçmalıyım diyenler kim öyleyse?..yoksa 'dönen' bizzat insan mıdır şair?.
yoksa inasanın 'dönmesi' dünyaya öykünmesi mi yalanda olsa..
teşekkürler..sevgiler.
peki dışarda bunca hırpalanmış aşklar nerden?..herkes titreye titreye geçtiğini söyler o kapıdan..içerde,ateş bastı kaçmalıyım diyenler kim öyleyse?..yoksa 'dönen' bizzat insan mıdır şair?.
yoksa inasanın 'dönmesi' dünyaya öykünmesi mi yalanda olsa..
teşekkürler..sevgiler.
Cevap Yaz
deniz-ce
29 Nisan 2013 Pazartesi 19:51:15
demek ki pankart açmak gerekiyormuş görünür olmak için:)
bir önceki şiirinde sorduğum sorunun ardından hoş oldu bu kurdele olayı:)
geleceği sevinçle beklemek, hem de çıldırasıya; harika olmalı ki!
bir de geçmişe dönmek vardır yüzünü,
her dönüşün biraz daha ıslaktır önceleri
rutubetten öleceğini sanırken, zamanla kuru yapraklar gibi hışırdar, çatlar yüzün
sözcüklerin kurur
oysa kuru nehir yataklarında yüzülmez, balık da avlanmaz:)
yağmur duasına çıkarsın
doluya razı olursun
sele, fırtınaya
tüm doğal afetlere teşekkür edecek kadar içine düşersin kuraklığın
sonrası anka kuşudur özlediğin
neyse...
çok gevezelik yaptım.
her şiirin gibi ve mektubun; çok güzeldi yine.
tebriğimle...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
bir önceki şiirinde sorduğum sorunun ardından hoş oldu bu kurdele olayı:)
geleceği sevinçle beklemek, hem de çıldırasıya; harika olmalı ki!
bir de geçmişe dönmek vardır yüzünü,
her dönüşün biraz daha ıslaktır önceleri
rutubetten öleceğini sanırken, zamanla kuru yapraklar gibi hışırdar, çatlar yüzün
sözcüklerin kurur
oysa kuru nehir yataklarında yüzülmez, balık da avlanmaz:)
yağmur duasına çıkarsın
doluya razı olursun
sele, fırtınaya
tüm doğal afetlere teşekkür edecek kadar içine düşersin kuraklığın
sonrası anka kuşudur özlediğin
neyse...
çok gevezelik yaptım.
her şiirin gibi ve mektubun; çok güzeldi yine.
tebriğimle...
merdiven sayısı değişmeyen eve her dönüşlerde,kendi ayak seslerinde başka hiç bir sesin işitilmediği evde,süreç içersinde tüm doğal afetlere binlerce defa teşekkür ettim desem,derlerki yaz öyleyse..yazda bilelim..yazda insan kendi yakasını çekiştire çekiştire bir uçuruma nasıl yakın tutar görelim..olmuyor işte..bunu yazmak işlenmiş bütün cinayetlerin kayıtsız şartsız üstlenilmesidir..
okuduğum şairleri de şiirleri de nasıl birer ikişer öldürdüğümün açığa çıkmasıdır..en iyisi kendi kendimin katiliydi bilinsin..
pankart enine ve boyuna genişlemeye devam ediyor sevgili şair..
teşekkürler anka kuşuna olan özlemimi anımsattığın için..sevgilerimle.
okuduğum şairleri de şiirleri de nasıl birer ikişer öldürdüğümün açığa çıkmasıdır..en iyisi kendi kendimin katiliydi bilinsin..
pankart enine ve boyuna genişlemeye devam ediyor sevgili şair..
teşekkürler anka kuşuna olan özlemimi anımsattığın için..sevgilerimle.
"yalnız bir bankta oturup,
kimsenin üstlenmediği bir düşü sahiplenirsin
üşür ellerin"
sadece bu cümlelerle bile saatlerce konuşabilir ya da susabilir bir insan...konuşursam bütün düşler başıma toplanır; ve naftalin kokulu bir sandıkta aylarca gün ışığına çıkmadan, öylece çürümeye yüz tutuldukları ve unutuldukları için bunun cezasını keserler bana...sonra uzun vadeli bir sessizliğe yüreğimi ve üşüyen ellerimi oracıkta hemen kaptırırım...işte o zaman ne bir hikâyenin önsözünde fiil görevini üstlenebilecek bir eyleme katılır ince topuklu sesim; ne de o anda gökyüzünden ve uçan kuşlardan mutlu sonla bitebilecek bir düşü avuçlarıma beklerim...sadece buğulu camlarda yol süren gözlerimle sık sık karşılaşıp, yerinde sayan zamana kısır düşleri nasıl doğurduğunu ayaküstü konuşuruz...
ben şimdi susarsam, gökyüzüne çok yakın bir mesafeden, bu şiiri terli avuçlarıma ısmarlarım...usul usul her cümlesine sokulurum sonra ama hiç üşümez ellerim...
sevgiler...
Yaralım tarafından 4/28/2013 9:36:29 PM zamanında düzenlenmiştir.
Bu yoruma 3 cevap yazılmış.
kimsenin üstlenmediği bir düşü sahiplenirsin
üşür ellerin"
sadece bu cümlelerle bile saatlerce konuşabilir ya da susabilir bir insan...konuşursam bütün düşler başıma toplanır; ve naftalin kokulu bir sandıkta aylarca gün ışığına çıkmadan, öylece çürümeye yüz tutuldukları ve unutuldukları için bunun cezasını keserler bana...sonra uzun vadeli bir sessizliğe yüreğimi ve üşüyen ellerimi oracıkta hemen kaptırırım...işte o zaman ne bir hikâyenin önsözünde fiil görevini üstlenebilecek bir eyleme katılır ince topuklu sesim; ne de o anda gökyüzünden ve uçan kuşlardan mutlu sonla bitebilecek bir düşü avuçlarıma beklerim...sadece buğulu camlarda yol süren gözlerimle sık sık karşılaşıp, yerinde sayan zamana kısır düşleri nasıl doğurduğunu ayaküstü konuşuruz...
ben şimdi susarsam, gökyüzüne çok yakın bir mesafeden, bu şiiri terli avuçlarıma ısmarlarım...usul usul her cümlesine sokulurum sonra ama hiç üşümez ellerim...
sevgiler...
Yaralım tarafından 4/28/2013 9:36:29 PM zamanında düzenlenmiştir.
küçükken en çok kalabalık ailelere imrenirdim..
okulda ve ya oyun alanında biriyle itişip kakışsam mutlaka
abisi-ablası gelir azarlardı beni..çoklu kardeşlerin birbirlerinin eksikliğini
tamaladığını düşünürdüm.tek çocuk olmamdan dolayı annem ve babama içten içe çocukça öfkelenirdim..bunun tıbben sıkıntılı olduğunu çok sonra öğrenecektim..
annem gençliğinde izmirden istanbula gelirken bombeli bir sandık
getirmiş.görsen her yanı işlemeli,değişik figürlerle dolu.
sandığın içine hep notlar,mektuplar,eski dergiler koyardı.
sanırım seksen sürecinde cuntanın yasakladığı bir çok kitabı annem,
ortadan kaldırmaya kıyamayıp sandığa saklarmış.üzerine oyalar,
danteller ve bir sürü mendiller örtermiş.cunta sonrasına kadar
saklamayı başarmış yayınlarını.evde herşey doğallığında eskiyordu.
biz eskiyorduk fakat sandık ilk günkü gibi duruyordu.
sürekli olarak bir şeyler bozuluyordu.kapanmayan çekmeceler.
çiçekleri kaybolmaya başlayan tabaklar..duvarda saatin pili..
bir gün anneme sandığı bu kadar çok kullanmana rağmen neden
hiç eskimiyor,menteşesi kırılmıyor demiştim.
annem,'kuşaktan kuşağa taşınan miraslar hayata yenilmez'demişti..
gerçektendende öyleydi..annem artık yok fakat sandık hala benimle.
üstelik zaman zaman onun o yeşil kapağına yansıyanlardan geçmişin
izlerini toplayabiliyorum..dün gece sandığı düzenledim.açıkçası bendede
senin gibi naftaline karşı pek bir ilgi olmadığından ve içindekilerin
gerçek kokuyu daha bir duyumsayabilmem adına yalnızca üzerine ince bir örtü örtmeyi yeğliyorum..sandığın en altlarından,derinlerden çekip çıkarıyorrum annemin bir al yazısını..
..'halide edip adıvar sokağındayım..artık yaşamımızın belkide
geri kalan kısmı burada geçecek..güzel bir kahvaltıdan sonra yazıyorum..havada kartaneleri gibi uçuşan yaz polenleri..ah! güneşim,benim eşek gözlüm(annem bana eşek gözlü derdi ve ben nasıl olurda beni çok seven annemin bana böyle hitap ettiğini
çok sonra öğrenecektim)seninle bir saniye ayrı kalmak bile ıstıraplı..
yarın sabah seninle bir kelebek olup uçalım olur mu..daha dün trenin güzel sallantısında nasılda güzel uyuyordun..dışarda o çok sevdiğin bahçeleri geçiyorduk..uyandırmaya kıyamayıp gözlerimden gözlerine bir köprü kurdum yolboyu..
şimdi bu güzel sokağın küpeşteli evinde bir köşeye oturmuş sevinç,heyecan,özlem,kavuşma duygularıyla düşünüyorum..dostlarımıza baktım..en yakın ve uzağımızdakilerine.insanın binlerce yıllık birikimlerinin yüzlerine vuran aydınlığı gördüm..
özveriyi,duyarlılığı,sorumluluğu gördüm..işte sen hep öyle ol emi''..
ve ben o insanlaşmayı şu sandğın içinde görebiliyorum artık şair..
yerle bir edilen insanlığımıza rağmen görebiliyor ve dokunabiliyorum..
bu düşümü engelleyenlere artık çocukça değil büyük yaşımca kızıyorum..
işte sandığımızdan yansıyanlardan bir parça hayatımız sevgili şair..
bunu buradada paylaşmam sandığın gönlü olsundan başka bir şey değil..
yoksa yalnızca burada bahsettiklerin içimde nasıl harfler ayaklandırır anlatamam..el emeği göz nuru sözcüklerin için ayrıca teşekkürler..
okulda ve ya oyun alanında biriyle itişip kakışsam mutlaka
abisi-ablası gelir azarlardı beni..çoklu kardeşlerin birbirlerinin eksikliğini
tamaladığını düşünürdüm.tek çocuk olmamdan dolayı annem ve babama içten içe çocukça öfkelenirdim..bunun tıbben sıkıntılı olduğunu çok sonra öğrenecektim..
annem gençliğinde izmirden istanbula gelirken bombeli bir sandık
getirmiş.görsen her yanı işlemeli,değişik figürlerle dolu.
sandığın içine hep notlar,mektuplar,eski dergiler koyardı.
sanırım seksen sürecinde cuntanın yasakladığı bir çok kitabı annem,
ortadan kaldırmaya kıyamayıp sandığa saklarmış.üzerine oyalar,
danteller ve bir sürü mendiller örtermiş.cunta sonrasına kadar
saklamayı başarmış yayınlarını.evde herşey doğallığında eskiyordu.
biz eskiyorduk fakat sandık ilk günkü gibi duruyordu.
sürekli olarak bir şeyler bozuluyordu.kapanmayan çekmeceler.
çiçekleri kaybolmaya başlayan tabaklar..duvarda saatin pili..
bir gün anneme sandığı bu kadar çok kullanmana rağmen neden
hiç eskimiyor,menteşesi kırılmıyor demiştim.
annem,'kuşaktan kuşağa taşınan miraslar hayata yenilmez'demişti..
gerçektendende öyleydi..annem artık yok fakat sandık hala benimle.
üstelik zaman zaman onun o yeşil kapağına yansıyanlardan geçmişin
izlerini toplayabiliyorum..dün gece sandığı düzenledim.açıkçası bendede
senin gibi naftaline karşı pek bir ilgi olmadığından ve içindekilerin
gerçek kokuyu daha bir duyumsayabilmem adına yalnızca üzerine ince bir örtü örtmeyi yeğliyorum..sandığın en altlarından,derinlerden çekip çıkarıyorrum annemin bir al yazısını..
..'halide edip adıvar sokağındayım..artık yaşamımızın belkide
geri kalan kısmı burada geçecek..güzel bir kahvaltıdan sonra yazıyorum..havada kartaneleri gibi uçuşan yaz polenleri..ah! güneşim,benim eşek gözlüm(annem bana eşek gözlü derdi ve ben nasıl olurda beni çok seven annemin bana böyle hitap ettiğini
çok sonra öğrenecektim)seninle bir saniye ayrı kalmak bile ıstıraplı..
yarın sabah seninle bir kelebek olup uçalım olur mu..daha dün trenin güzel sallantısında nasılda güzel uyuyordun..dışarda o çok sevdiğin bahçeleri geçiyorduk..uyandırmaya kıyamayıp gözlerimden gözlerine bir köprü kurdum yolboyu..
şimdi bu güzel sokağın küpeşteli evinde bir köşeye oturmuş sevinç,heyecan,özlem,kavuşma duygularıyla düşünüyorum..dostlarımıza baktım..en yakın ve uzağımızdakilerine.insanın binlerce yıllık birikimlerinin yüzlerine vuran aydınlığı gördüm..
özveriyi,duyarlılığı,sorumluluğu gördüm..işte sen hep öyle ol emi''..
ve ben o insanlaşmayı şu sandğın içinde görebiliyorum artık şair..
yerle bir edilen insanlığımıza rağmen görebiliyor ve dokunabiliyorum..
bu düşümü engelleyenlere artık çocukça değil büyük yaşımca kızıyorum..
işte sandığımızdan yansıyanlardan bir parça hayatımız sevgili şair..
bunu buradada paylaşmam sandığın gönlü olsundan başka bir şey değil..
yoksa yalnızca burada bahsettiklerin içimde nasıl harfler ayaklandırır anlatamam..el emeği göz nuru sözcüklerin için ayrıca teşekkürler..
Gule
29 Nisan 2013 Pazartesi 12:45:50
Eskiden; yani ben daha küçük bir çocukken, annemin naftalin kokulu, ceviz ağacından olduğunu düşündüğüm, oymalı bir sandığı vardı...annemin eskiye dair bir takım özel eşyalarını ve çeyizini saklamakla görevliydi...sanki odanın görüntüsünü bozmamak için kapının ve duvarın arkasına öylece yaslanmış ve kimseyi rahatsız etmemek için kendi köşesine çekilmişti...içinde annemin eski kına elbisesi...hiç unutmam zeytin yeşiline çalan, kır desenli...belden aşağı kloş kesimli...kolları ispanyol tarzı ve uçları papatyalarla süslenmiş...ve yine bir-iki ispanyol paçalı pantalon...bir çift de ayakkabısı vardı...o zaman diliminde modası geçmiş gibi bize görünen ama çok sonra tekrar vitrinlere dekor olabileceğini düşündüğüm; rengini bugün unuttuğum ama yaşımdan büyük numarasının, kalın topuklarına küçük gelen ayaklarımı seve seve yerleştirmeye çalışıpta zor bela yürümeye çalıştığım ayakkabıları...
annem işteyken yokluğunu fırsat bilip, kaç kere giyip çıkardığım ve bir aynanın önünde kendi kendime gülümseyip poz verdiğim günler...bazen annem içini açar güneşle havalandırırdı...ben hiç pot kırmazdım o zaman...o gün sanki ilk sefer görüyormuşum gibi alıp tekrar giyer sonra da anneme hangi günlerinde bunları giyindiğini ve niçin sakladığını sorardım...tıpkı babaannem ve anneannemden eski günlerin anılarını dinlemeyi çok sevdiğim gibi; annemden de severdim dinlemeyi, çocukluğunun nasıl dal verip çabucak budaklandığını...kendi kendime hayal ederdim sonra...bir gün benim de böyle bir çeyiz sandığım, böyle çiçek desenli bir elbisem ve topuklu ayakkabılarım olacak mı acaba diye...sonra ben büyüdüm...o sandık fazla yer işgal ediyor diye bir gün elden çıkarıldı...işte o gün "anne ne yapıyorsun bu sandık atılır mı hiç?" diyemedim...içim burkuldu, gözlerim doldu da ben bir türlü diyemedim "bu sandık benim olsun, kimselere verme" diye...gençlik çağımda sonunda benim de ispanyol paçalı siyah bir pantolonum ve kalın topuklu bir çift ayakkabım oldu...annemi bilmem ama benim en sevdiğim üstüm başım oldu bunlar...ama her yatak odasına girdiğimde gözlerim hep o köşede kendi halinde duran o sandığı aradı durdu...o günden sonra da o yatak odası gözüme hep koskocaman ve bomboş göründü...o günden sonra da içten içe anneme hep sitem ettim...çok sonra anneme söyleyip itiraf ettiğimde öğrendim ki; annem de çok pişman ve üzgünmüş meğer...
eskiden bazen Fate bize geldiğinde beraber giyer denerdik hepsini...sanki modellik yapıyormuşçasına bir havaya bürünüp, ayaklarımızı o topuklarla burka burka halıya takılıp düşerdik...doyasıya gülerdik sonra...üstelik altımıza kaçıracak derecede katıla katıla gülerek...eskiden o küçük yaşta; bana ait olmasa da hiç değilse kendi parçammış gibi sahip çıkmasını bilmiştim o sandığa...o günden sonra bir daha başka bir sandığa elimi hiç sürmedim ama bugün tıpatıp olmasa da o sandığın bir benzerini görürsem hiç düşünmeden mutlaka alırım...tabi hani bazılarımızın midesini havaya kaldıran o naftalin kokusuyla beraber...
diyorum ki hani az daha konuşacak olursak bir şiirin hikâyesi bize sormadan yerini alacak...
annem işteyken yokluğunu fırsat bilip, kaç kere giyip çıkardığım ve bir aynanın önünde kendi kendime gülümseyip poz verdiğim günler...bazen annem içini açar güneşle havalandırırdı...ben hiç pot kırmazdım o zaman...o gün sanki ilk sefer görüyormuşum gibi alıp tekrar giyer sonra da anneme hangi günlerinde bunları giyindiğini ve niçin sakladığını sorardım...tıpkı babaannem ve anneannemden eski günlerin anılarını dinlemeyi çok sevdiğim gibi; annemden de severdim dinlemeyi, çocukluğunun nasıl dal verip çabucak budaklandığını...kendi kendime hayal ederdim sonra...bir gün benim de böyle bir çeyiz sandığım, böyle çiçek desenli bir elbisem ve topuklu ayakkabılarım olacak mı acaba diye...sonra ben büyüdüm...o sandık fazla yer işgal ediyor diye bir gün elden çıkarıldı...işte o gün "anne ne yapıyorsun bu sandık atılır mı hiç?" diyemedim...içim burkuldu, gözlerim doldu da ben bir türlü diyemedim "bu sandık benim olsun, kimselere verme" diye...gençlik çağımda sonunda benim de ispanyol paçalı siyah bir pantolonum ve kalın topuklu bir çift ayakkabım oldu...annemi bilmem ama benim en sevdiğim üstüm başım oldu bunlar...ama her yatak odasına girdiğimde gözlerim hep o köşede kendi halinde duran o sandığı aradı durdu...o günden sonra da o yatak odası gözüme hep koskocaman ve bomboş göründü...o günden sonra da içten içe anneme hep sitem ettim...çok sonra anneme söyleyip itiraf ettiğimde öğrendim ki; annem de çok pişman ve üzgünmüş meğer...
eskiden bazen Fate bize geldiğinde beraber giyer denerdik hepsini...sanki modellik yapıyormuşçasına bir havaya bürünüp, ayaklarımızı o topuklarla burka burka halıya takılıp düşerdik...doyasıya gülerdik sonra...üstelik altımıza kaçıracak derecede katıla katıla gülerek...eskiden o küçük yaşta; bana ait olmasa da hiç değilse kendi parçammış gibi sahip çıkmasını bilmiştim o sandığa...o günden sonra bir daha başka bir sandığa elimi hiç sürmedim ama bugün tıpatıp olmasa da o sandığın bir benzerini görürsem hiç düşünmeden mutlaka alırım...tabi hani bazılarımızın midesini havaya kaldıran o naftalin kokusuyla beraber...
diyorum ki hani az daha konuşacak olursak bir şiirin hikâyesi bize sormadan yerini alacak...
naftalin kokulu sandıktan bahsedince söylemeden edemedim..bazen o naftalin kokulu sandığa çocukluğumuda alıp kaybolmak dürtüsü sarar heryanımı..dışarda yaşam kendi akışında,içerde herşeyden habersiz ve umarsız olmak yalnızca..kırgın ve üzgün yanlarımız mı ister bunu sence?..
sandığın dışında ne yapsan boşluğa savruluyorsun..hangi melodiye yakın dursan sonunda çığlık çığlık orman şarkılarına dönüşüyor melodilerin..
kilometre levhalarını söylemiyorum bile.yolculuklardan birleşir mi bütün sokaklar diye çekip gidersin.bütün yolların uçurumlara büyür..geriye dönersin.o en başa..sandığına gözün kayar..zaman şakaklarına kır düşürür..
bir yatağa sığarsın da bazı geceler,dünyaya sığmaz olursun işte..
değişen bir şey yoktur aslında.gülüşünde çocuklar en güzel oyunlarını oynar.
göğe baktıkça beyaz bir yelkenli geçer gözbebeklerinden..saçların nehirler kıskandırır..eskiyen,acıyan,yiten yalnızca kalbindir..hüznün erdeminde girersin naftalin kokulu sandığına..
'cam kırıkları'şiirinde söylediğin gibi 'hüzünleri yalnız bırakmaya gelmiyor delâle' sandığa sığmamız boşuna değil..
çok teşekkür ederim değerli düşüncelerin için.sevgilerimle değerli şairim..
sandığın dışında ne yapsan boşluğa savruluyorsun..hangi melodiye yakın dursan sonunda çığlık çığlık orman şarkılarına dönüşüyor melodilerin..
kilometre levhalarını söylemiyorum bile.yolculuklardan birleşir mi bütün sokaklar diye çekip gidersin.bütün yolların uçurumlara büyür..geriye dönersin.o en başa..sandığına gözün kayar..zaman şakaklarına kır düşürür..
bir yatağa sığarsın da bazı geceler,dünyaya sığmaz olursun işte..
değişen bir şey yoktur aslında.gülüşünde çocuklar en güzel oyunlarını oynar.
göğe baktıkça beyaz bir yelkenli geçer gözbebeklerinden..saçların nehirler kıskandırır..eskiyen,acıyan,yiten yalnızca kalbindir..hüznün erdeminde girersin naftalin kokulu sandığına..
'cam kırıkları'şiirinde söylediğin gibi 'hüzünleri yalnız bırakmaya gelmiyor delâle' sandığa sığmamız boşuna değil..
çok teşekkür ederim değerli düşüncelerin için.sevgilerimle değerli şairim..
Bir çocuğun düşleri, dağları aşıp ufka yanaşır. Bu şiir gibi...
Tebrikler şair, saygımla...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Tebrikler şair, saygımla...
bir çocuğun düşlerine girebilmek..o gizillik şifresinde çözülüyor şimdi sevgili şair..hani bir yanım mavi mavi ağrıyor desem yeridir..teşekkürler şair..sevgilerimle.
hasan1402
28 Nisan 2013 Pazar 19:24:17
şiirde finalde hikayeside akıcı su gibi ama köşeli
gerçekten seçkiye değer bir çalışma emeğini yüreğini kutlarım
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
gerçekten seçkiye değer bir çalışma emeğini yüreğini kutlarım
çok teşekkür ederim sevgili hasan..sevgilerimle..
ELIF TÜRK
28 Nisan 2013 Pazar 18:14:54
Merhaba, kaleminin doluluguyla beni sasirtan, kalemimin, kelamimin lalüebkemliginden bezgin bana evvela derin bir oyyyyyy, ardindan da umut veren yürek. Söylesene, sen bilirsin, yazildigi an mi okunmali mektuplar? Ya da okunmamis mektupalri var midir herkesin?
Hani diyorum bazen, kiralik bir katil tutarcasina tutarsiz bir mektup okuyucusu tutsam! Ve okusa bana bir cirpida hic okuyamadiklarimi.
Sonra dur diyor ic sesim, dur!
Fail-i bellilerce yazilanlari okuyamaz fail-i mechul dillerin sahipleri...!
Dopdolu bir sayfa nasilda dolduruyormus insani, yo yo, hayir, belki de bosaltiyormus anilari, onu anladim sayfanda.
Bir damla minnet mürekkebi damitiyorum kalemdanina, siire hediye, mektuplara yar.
Tebrik cicekleri seriyorum siirin eteklerine.
Saygimla Elif'leyin.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Hani diyorum bazen, kiralik bir katil tutarcasina tutarsiz bir mektup okuyucusu tutsam! Ve okusa bana bir cirpida hic okuyamadiklarimi.
Sonra dur diyor ic sesim, dur!
Fail-i bellilerce yazilanlari okuyamaz fail-i mechul dillerin sahipleri...!
Dopdolu bir sayfa nasilda dolduruyormus insani, yo yo, hayir, belki de bosaltiyormus anilari, onu anladim sayfanda.
Bir damla minnet mürekkebi damitiyorum kalemdanina, siire hediye, mektuplara yar.
Tebrik cicekleri seriyorum siirin eteklerine.
Saygimla Elif'leyin.
gururlu bir cumartesi hissiyle merhaba şair..diğerlerini bilmiyorum açıkçası fakat duvarlar boyu mektuplar var ve çoğaldıkça çoğalıyorlar artık..
sanıyorum bir çoğunu okumamıştır kendisi..olsun..gerçek ve ya hayalde olsa bir yerlerde ve hayat onunla güzelse hiç okunmayacağını bilerek üstelik,ölümüne yazmak..senin 'kiralık katilin' den olsa gerek bir vapurun güvertesine bırakıyorum her sabah bir mektubu..olurda en azından bir tanesiyle karşılaşır diye..bazen elini eski bir mektuba atarsın ve içindeki yalnızlığa okursun saatlerce,işte en yıkıcı andır o anlar..mahkumunu kıskanan gardiyen gibi kendi yazdığına ağlayan olursun..o anda tutar bir tane daha yazarsın.bir tane daha..bir tane daha..bir cisme kavuşamazsan eğer,adanmışlığın derin sessziliğinde kırılgan bir koza örersin ömrüne..
ne geldiyse bundan sonra hoşgeldi sefa geldi artık..
çiçeklere çok kafa yoran biri olarak ilk defa duyduğum tebrik çiçeğini alıp
saklımdan bir adet güneşçiçeği yolluyorum şairim..teşekkür ederim değerli yorum için..sevgilerimle..
sanıyorum bir çoğunu okumamıştır kendisi..olsun..gerçek ve ya hayalde olsa bir yerlerde ve hayat onunla güzelse hiç okunmayacağını bilerek üstelik,ölümüne yazmak..senin 'kiralık katilin' den olsa gerek bir vapurun güvertesine bırakıyorum her sabah bir mektubu..olurda en azından bir tanesiyle karşılaşır diye..bazen elini eski bir mektuba atarsın ve içindeki yalnızlığa okursun saatlerce,işte en yıkıcı andır o anlar..mahkumunu kıskanan gardiyen gibi kendi yazdığına ağlayan olursun..o anda tutar bir tane daha yazarsın.bir tane daha..bir tane daha..bir cisme kavuşamazsan eğer,adanmışlığın derin sessziliğinde kırılgan bir koza örersin ömrüne..
ne geldiyse bundan sonra hoşgeldi sefa geldi artık..
çiçeklere çok kafa yoran biri olarak ilk defa duyduğum tebrik çiçeğini alıp
saklımdan bir adet güneşçiçeği yolluyorum şairim..teşekkür ederim değerli yorum için..sevgilerimle..
TEBRIKLERIMI BIRAKTIM YAZANA
GUNE YAKISMIS COK GUZEL BIR ESER
KALEMINZ DAIM OLSUN
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
GUNE YAKISMIS COK GUZEL BIR ESER
KALEMINZ DAIM OLSUN
Ülviye Yaldızlıı
28 Nisan 2013 Pazar 12:28:37
ıslığında sevdalı bir şarkının ezgisiyle yürürsün geceye
derken
birden bir ışık saçıldı etrafıma :)
sonra niyeyse
hüznüm sardı yine beni :(
Tebrikler
o halde yakamoz desenli bir gece düşsün ömrüne şair..bırak hüzün sarsın her yanını..hüzün yoksa nasıl kocaman coşkularımız olur değil mi..teşekkürler..sevgilerimle..
Tüm sevinç ve heveslerini nadasa yatırıp her gece ve ertesinde o düşe uyanıyorsa..ve o ânın ayak seslerini duyduğunda pür telâş tüm kuşların içinde uçuştuğunu hissediyorsa,o gelecek beklenir..
Sabahımın güncesiydi şiir.
Tebrik ve sevgilerimle.
toprağa ne bıraktıksa onun yeşermesini istiyoruz yalnızca sevgili şair..
ne bir eksik,ne bir fazla..düşlerimizde kim olsun istiyorsak,gerçekliğimizin nehirleri onun damarlarına aksın isteriz..ne boz bulanık sulara,ne de kirli bataklıklara..olmadı,bir kaya dibi bulur sonsuza kadar susarız en fazla..
yeterki onurlu olsun sevdalarımız..teşekkür ederim..sevgilerimle.
ne bir eksik,ne bir fazla..düşlerimizde kim olsun istiyorsak,gerçekliğimizin nehirleri onun damarlarına aksın isteriz..ne boz bulanık sulara,ne de kirli bataklıklara..olmadı,bir kaya dibi bulur sonsuza kadar susarız en fazla..
yeterki onurlu olsun sevdalarımız..teşekkür ederim..sevgilerimle.
Öncelikle şaire ve seçkiye beni yanıltmadıkları için teşekkür etmek istiyorum…sonrasında da öngörümün sağlamlığından dolayı bir kez daha kendimle gurur duyuyorum zira yorumumu saklamamın sebebi bu şiirin güne seçileceğini tahmin etmemdi, ancak yanılma payımı saklı tutarak, bunu söylememiştim…
Seninle beraber yazdığımız şiirin finalinde şöyle demiştin sevgili Doğan,” tutar bir pankarta yoldaşlık ederiz...” işte şimdi bunun tam zamanıdır, “sevgi eylem gerektirir” yazan bu anlamlı pankartın ucundan tutarak saydamsu’ya giden yolunda, yolculuğun boyunca sana yoldaşlık etmekten onur duyarım dostum…
hayat dışarda, yani sokakta dostum…ve sen gibi yolları, patikaları, sokakları ve içinde yaşayanları iyi gözlemleyemeyen dahası onların içinde yaşayamayan bir insan, değil şiir yazmak, hiçbir şey yapamaz, yapsa bile yazdığı ve yaşadığı her şey sahte olur zannımca…işte bu yüzden diyorum senin yazdığın her şey hayata dairdir diye…
ve son olarak, bu güzel şiire ve sana şiirini daha okur okumaz usuma düşen, Ali Asker’in çok sevdiğim bir şarkısından bir bölümle eşlik etmek istiyorum küçük Mavikuşunu ve Smirna’yı da selamlayarak ,izninle…
“sevgilim Eylem Güzelim benim
yitik bir ülkeyi korumaya değil
yeniden kurulacak bir ülkeyi
aşkla örmeye benzer devrimci olmak”…
Bir Mayıs emek ve mücadele gününü, şimdiden en devrimci duygularımla kutluyorum sevgili dostum,
her daim şiir ve dostlukla…
site yönetimine söylemlerine ek olarak bir cümle diyeyim sevgili sevtap..
nasıl bir yerde yazdığımın bilincindeyim ve bugüne kadar herhangi bir talebim olmadı açıkçası..sorun şu ki kişisel ve ya kurumsal olsun aslolan mükemmelliyetçilik pragmatiğine düşmeyelim..site bu anlamda sürekli kendini yenileyen,geliştiren bir durumdan kendi kendini eleştirebilen akışıyla o paragmatizmi çokça kıran bir durumda diye düşünüyorum..elbette bu yolda hatalarda olacak.çeşitliliğimiz ve çok renkliliğimizden dolayı zaman zaman kırılan,üzülenler olacak,önemli olan halkaları sağlamlatıracak olanların yönetimden çok bizlerin olduğumuzun farkında olabilmek bir parça..
son olarak;kim hangi değerin parçası olursa olsun asgari düzeyde insancıl bakabilme nezaketini göstermeliyiz diye düşünüyorum..
birlikte yazdığımız şiir düşlerimizin gerçeğe yansımasıydı dostum..
benim su'ya giderken yoldaşım olman onurlandırdı bizi..
biliyorsun ne düşünüyorsak,ne yaşıyorsak bu hayata dairdir.
ve bu hayatı metalaştıranlara karşı inatla 'aşkla ölmeye' hazırız her daim..
yeterki bilincimiz apak,kalbimiz insana atsın..sevgilerimle değerli dostum..
nasıl bir yerde yazdığımın bilincindeyim ve bugüne kadar herhangi bir talebim olmadı açıkçası..sorun şu ki kişisel ve ya kurumsal olsun aslolan mükemmelliyetçilik pragmatiğine düşmeyelim..site bu anlamda sürekli kendini yenileyen,geliştiren bir durumdan kendi kendini eleştirebilen akışıyla o paragmatizmi çokça kıran bir durumda diye düşünüyorum..elbette bu yolda hatalarda olacak.çeşitliliğimiz ve çok renkliliğimizden dolayı zaman zaman kırılan,üzülenler olacak,önemli olan halkaları sağlamlatıracak olanların yönetimden çok bizlerin olduğumuzun farkında olabilmek bir parça..
son olarak;kim hangi değerin parçası olursa olsun asgari düzeyde insancıl bakabilme nezaketini göstermeliyiz diye düşünüyorum..
birlikte yazdığımız şiir düşlerimizin gerçeğe yansımasıydı dostum..
benim su'ya giderken yoldaşım olman onurlandırdı bizi..
biliyorsun ne düşünüyorsak,ne yaşıyorsak bu hayata dairdir.
ve bu hayatı metalaştıranlara karşı inatla 'aşkla ölmeye' hazırız her daim..
yeterki bilincimiz apak,kalbimiz insana atsın..sevgilerimle değerli dostum..
Koray Kzlcan
28 Nisan 2013 Pazar 09:25:58
insanı susturacak kadar güzel bir şiir olmuş doğan.mektubu daha çok sevdim. çok harika cümleler var içinde.o kadar içten ve bir o kadar da masumane... aslında uzun zamandan beri şiir okumuyorum belki bir reaksiyon olur bu okuduğum şiirin bana.uzun zaman sonra yeniden merhaba şiir adam...
Bu yoruma 3 cevap yazılmış.
kızılcan dostum hoşgeldin.nasılsın görüşmeyeli..tamda şu vaktlerde bir kıyıda çay içmeler düşlüyordum birlikte..
biliyorum,susan yanlarımızı başbaşa bıraksak bile nasılda ayaklanır harflerimiz.
tez zamanda yapalım bunu..sevgilerimle değerli dostum..
biliyorum,susan yanlarımızı başbaşa bıraksak bile nasılda ayaklanır harflerimiz.
tez zamanda yapalım bunu..sevgilerimle değerli dostum..
sevgi için çaba gerektir.çok zordur aslında insanları sevmek çok zordur..çünkü ademlerin mayasında bencillik had safhada bu benciliği sadece sevgi yok eder..onun içinde çaba gerekir..bir adım bir eylemdir diyelim...haydi sevgiyle halay çekmeye..insanlık görsün diye..kaleminiz daim olsun ..gerçekten çok güzeldi...
kaleminize ve seçkiye teşekkürler..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
kaleminize ve seçkiye teşekkürler..
bahsettiğiniz halay sevgi hayali diye düşünüyorum ve içim pır pır ediyor..
sağımda solumda dostların ayak parmaklarına basarak da olsa koşaradım katılıyorum sevgi halayına sevgili şairim..bencilliği,umarsızlığı ve sevgisizliği nasıl yeneriz başka türlü değil mi..teşekkür ederim güzel yorum için..sevgilerimle.
sağımda solumda dostların ayak parmaklarına basarak da olsa koşaradım katılıyorum sevgi halayına sevgili şairim..bencilliği,umarsızlığı ve sevgisizliği nasıl yeneriz başka türlü değil mi..teşekkür ederim güzel yorum için..sevgilerimle.
Ayakta alkışlıyorum,yüreğinizi,şiirinizi ve bu güzel eseri bizimle paylaştığınız için sizi....
kutluyorum içtenlikle,,,sevgiyle mutlu kalın...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
kutluyorum içtenlikle,,,sevgiyle mutlu kalın...
ALPEREN OZAN
28 Nisan 2013 Pazar 00:16:52
ıslığında sevdalı bir şarkının ezgisiyle yürürsün geceye
elinde çiçek pasajından yeşil bir şiir
sehpada bir çift laciverd mum sabaha dek yanar durur
odanın ortasında ahenkle dönen semazenin sesidir içinde
kapının dışında çok üşümüş bir aşk içeri girmeyi düşler
kadraja öyle bir girersinki
baharda tomurcuğa durmuş çiçekler kıskanır gülüşünü
kıskanç yıldızları toplayıp
öyle bir yolculuğa hazır olursun ki smirna’ya
sen bile şaşırırsın
..
gerçekten günün şiiriydi
kutlarım sayın Güneş
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
elinde çiçek pasajından yeşil bir şiir
sehpada bir çift laciverd mum sabaha dek yanar durur
odanın ortasında ahenkle dönen semazenin sesidir içinde
kapının dışında çok üşümüş bir aşk içeri girmeyi düşler
kadraja öyle bir girersinki
baharda tomurcuğa durmuş çiçekler kıskanır gülüşünü
kıskanç yıldızları toplayıp
öyle bir yolculuğa hazır olursun ki smirna’ya
sen bile şaşırırsın
..
gerçekten günün şiiriydi
kutlarım sayın Güneş
Nur :)
28 Nisan 2013 Pazar 00:05:42
tebrikler çok etkileyici ve güzel doğrusu
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Sevgi eylem gerektirir.
Ekmeğe, aşka, ömre.. diyor ya şair.. Emek gerekir... En büyük emeğimiz sevgimiz.. Sevgimiz en insancıl eylemimiz...
Gelecek Beklenir mi?..Hemde Nasıl Sevinçle!..Hemde Nasıl Çıldırasıya!
Şiirin daha girişinde sorulan sorunun cevabına bir çocuğun gülen yüzü geldi gözümün önüne. Sen sakın büyüme, dediğim günü anımsıyorum yeğenime. Kötü bir şey söylemişim gibi bakıp yüzüme, ben büyümek istiyorum demişti. Çocuk günlerime, bir çocuğun büyüme telaşına bakıp gülümsedim şiirin girişinde. Yüreğindeki çocuğu kaybetmeyenler, onu büyütmeyenler her dem şairin dediği gibi bekler geleceği dedim kendimce. Sevinçle, çıldırasıya...
Düş madde mi,ses mi,umut mu?..Bunu şairlere sordum.
Umutsuzluk elimizden, eteğimizden çekiştirdikçe kırıla kırala çoğalan bir umuttur düş. Ana sıkışmış gibi görünen bir sestir, bir bakış, bir gülüş, ışık ve gölge...
(Bu düşüm boyuma göre değil mi?)..
Bir çocuğun düşlerini düşündüm de... Gülümsedim yine. Boyumuzu aşar mı aşmaz mı bilmem ama düşlerle çoğalır insan. Düşlerle çoğalır umut...
Biliyorum okudukça, uzun bir yolculuğa çıkacak her okuyan hem mektupta, hem şiirde.
Bu yüzden çok söze gerek yok bence.
-Küçük Mavikuşum!!
Göğe merhabalar kuşlar mısın bu sabah
Ve gece oldu mu düşlerime girermisin usulca-
Usulca...
Bir Mayıs emek ve mücadele gününü Devrimci içtenliğimle kutlarım bende.
Saygılarımla.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Ekmeğe, aşka, ömre.. diyor ya şair.. Emek gerekir... En büyük emeğimiz sevgimiz.. Sevgimiz en insancıl eylemimiz...
Gelecek Beklenir mi?..Hemde Nasıl Sevinçle!..Hemde Nasıl Çıldırasıya!
Şiirin daha girişinde sorulan sorunun cevabına bir çocuğun gülen yüzü geldi gözümün önüne. Sen sakın büyüme, dediğim günü anımsıyorum yeğenime. Kötü bir şey söylemişim gibi bakıp yüzüme, ben büyümek istiyorum demişti. Çocuk günlerime, bir çocuğun büyüme telaşına bakıp gülümsedim şiirin girişinde. Yüreğindeki çocuğu kaybetmeyenler, onu büyütmeyenler her dem şairin dediği gibi bekler geleceği dedim kendimce. Sevinçle, çıldırasıya...
Düş madde mi,ses mi,umut mu?..Bunu şairlere sordum.
Umutsuzluk elimizden, eteğimizden çekiştirdikçe kırıla kırala çoğalan bir umuttur düş. Ana sıkışmış gibi görünen bir sestir, bir bakış, bir gülüş, ışık ve gölge...
(Bu düşüm boyuma göre değil mi?)..
Bir çocuğun düşlerini düşündüm de... Gülümsedim yine. Boyumuzu aşar mı aşmaz mı bilmem ama düşlerle çoğalır insan. Düşlerle çoğalır umut...
Biliyorum okudukça, uzun bir yolculuğa çıkacak her okuyan hem mektupta, hem şiirde.
Bu yüzden çok söze gerek yok bence.
-Küçük Mavikuşum!!
Göğe merhabalar kuşlar mısın bu sabah
Ve gece oldu mu düşlerime girermisin usulca-
Usulca...
Bir Mayıs emek ve mücadele gününü Devrimci içtenliğimle kutlarım bende.
Saygılarımla.
kış mevsimiydi.geceye bir sözü düşmüştü su'nun 'sevgi eylem gerektirir'
çocukluğumdan bu yana hep bir eylemin parçası olma düşüm sıralardan,
sokaklara büyüdü,büyüdü ve bir kış gecesi gelip o sözün yanında derin derin nefeslendi..şaşkınlık,telaş,sevinç ve yüksek ritimli kalp atışlarım gerçekliğimin
ötesinde beni bir düşe yakınlaştırdı..bir düşü,bir hayali gelecek yakın zaman gerçeğe dönüştürür mü bilmiyorum fakat direncimde umudum da duvar yazısındaki söz kadar yakın su'ya..
sevgili F.Mulgan diyor ya hani 'hiç çocuk avuttun mu' diye
kim bilir bir düşü avutmak yerine bir çiçek takarız saçlarımıza..kim bilir..
teşekkürler değerli yorum için zeynep..sevgilerimle..
çocukluğumdan bu yana hep bir eylemin parçası olma düşüm sıralardan,
sokaklara büyüdü,büyüdü ve bir kış gecesi gelip o sözün yanında derin derin nefeslendi..şaşkınlık,telaş,sevinç ve yüksek ritimli kalp atışlarım gerçekliğimin
ötesinde beni bir düşe yakınlaştırdı..bir düşü,bir hayali gelecek yakın zaman gerçeğe dönüştürür mü bilmiyorum fakat direncimde umudum da duvar yazısındaki söz kadar yakın su'ya..
sevgili F.Mulgan diyor ya hani 'hiç çocuk avuttun mu' diye
kim bilir bir düşü avutmak yerine bir çiçek takarız saçlarımıza..kim bilir..
teşekkürler değerli yorum için zeynep..sevgilerimle..
gelecek varsa umutlar da vardır ve gelecek devrimcidir...
sevgiler Doğan can, kutlu olsun hep 1 Mayıs'larımız...
umudu pek yakında smirna'da kucaklayabilmek için bütün sözlerim..
bütün olasılıklara hazır olsam da bir yanım hep coşkun sevgili kadim dostum..
1 mayıslarımız sonsuza kadar mutlu olacak.o gün de gelecek..çokça sevgilerimle..
bütün olasılıklara hazır olsam da bir yanım hep coşkun sevgili kadim dostum..
1 mayıslarımız sonsuza kadar mutlu olacak.o gün de gelecek..çokça sevgilerimle..
şimdilik sadece sayfana astığın pankarta bence de dostum diyerek gülümsüyor ve sabahına bir günaydın gönderiyorum:)
bekle beni şiir:)
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
bekle beni şiir:)
aldım parlak günaydın'ını..pankartımızla birlikte bekliyoruz o halde..
sevgilerimle dostum..
sevgilerimle dostum..
1-annene tesekkur etmeli,mektup yazma aliskanligi kazandirdigi icin sana.
"Merhaba geleceği ellerinde gezdirenim.."
2-buna bayildim.
3-ne kadar cok kelimen var,heybende.dusundum ne kadar az konustugumu seni okurken.
ve sadece icimde geveze oldugumu fark ettim.imrendim.konusmak bile istemiyorken yazmak daha agir geliyor iste.
4-bu sayfada dinleniyorum kesinlikle.
5-tesekkur ederim ziyafet icin.
6-kutlu olsun.
7-selam/sevgi/saygi dostum
1-annem duysa kumral gülüşünde çiçekler açardı mutlaka..zira mektup,annemin her koşulda olmazsa olmazıydı..
annemi anımsatmandan dolayı ben teşekkür ediyorum dostuma,mektup adına ise annem ve ben sevgilerimizi yolluyoruz..
2-o söz gerçek biliyor musun..su'nun elinde,yüzünde ne var bilemiyorum fakat gelecek ve umut onun heryerinde..yalnızca bunlar mı.değil elbette.daha neleri var yazsam sayfalar yetmez..
3-biz yazmasak da,konuşmasak da ne çok şeyi paylaştık.hatırlıyorumda dostuluğun ilk anlarında arada yaknızca imgeler ve kırık dökük sözlerimiz vardı ve biz dostluğu o sisli zamanlarda pekiştirebilmiştik..heybemizde ne varsa dün nasıl paylaşabiliyorsak bu günde bölüşebiliyorsak ne mutlu bize değil mi..
4-daha rahat dinlenebilmen için şiirin kıyısına birde hamak asıyorum dostum bilesin..
5-varol hep..
6-saydamsuya dair olsun..
7-sevgilerimle feyza dostum..
annemi anımsatmandan dolayı ben teşekkür ediyorum dostuma,mektup adına ise annem ve ben sevgilerimizi yolluyoruz..
2-o söz gerçek biliyor musun..su'nun elinde,yüzünde ne var bilemiyorum fakat gelecek ve umut onun heryerinde..yalnızca bunlar mı.değil elbette.daha neleri var yazsam sayfalar yetmez..
3-biz yazmasak da,konuşmasak da ne çok şeyi paylaştık.hatırlıyorumda dostuluğun ilk anlarında arada yaknızca imgeler ve kırık dökük sözlerimiz vardı ve biz dostluğu o sisli zamanlarda pekiştirebilmiştik..heybemizde ne varsa dün nasıl paylaşabiliyorsak bu günde bölüşebiliyorsak ne mutlu bize değil mi..
4-daha rahat dinlenebilmen için şiirin kıyısına birde hamak asıyorum dostum bilesin..
5-varol hep..
6-saydamsuya dair olsun..
7-sevgilerimle feyza dostum..
Gelecek beklenir mi
yada beklediğin gelecek gelirmi
------
ama şiir 10 numara üstat
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
yada beklediğin gelecek gelirmi
------
ama şiir 10 numara üstat
havva keskin
27 Nisan 2013 Cumartesi 00:13:31
YÜREĞİNİZE SAĞLIK,KUTLARIM SİZİ...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 27.4.2013 00:11:47
Puan
: 178.0 / 36 kişi
Okunma Sayısı
: 5339
Yorum
: 24 yorum
Beğeni
: 30 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.