Mariaavuç içi kadar birşeydin Maria biraz eğsek elimizi düşerdin ürkerek girdiğin mekândan parçaların toplanırdı yere inerdi yüzün seni yükseklere taşıdık masumiyet ekledik gülüşlerine nerdeyse biz doğuracaktık İsa’yı seni öyle sevdik Tanrı bıraktı seni biz kutsadık bir bütün olduk yolunda önüne serdik te cenneti bizi bıraktın cehennem zebanilerine nasıl kuruldun onların sofralarına Maria biz seni kaç kez yıkamıştık kutsal sularla çocuk ayaklarla eşip çıkardığımız zemzemi akıtmıştık önüne ekmeğimizi bölüşmüştük seninle biz aç kalsak da seni doyurmuştuk gülüşlerindeki incelik bizdendi üşümüştün ısıttık kimlerle kol kola giriyorsun Maria sakın bize İsa’dan söz etme ona oğlum deme resmine bile dokunma göklerin ışık değil seni yutan hareler melek maskeleri var kan içenlerin yine kadın, çocuk dinlemeyecekler karanlıkta şimşekleri çakıyor Tanrı seni bağışlasın yeniden yaratsın Maria sana anne diyelim yeni İsa’lar doğur! 14. 4. 2013 / Nazik Gülünay |