Eni

elimle güneşi tuttum
kimse inanmadı
ağrımı ateşe attım
ateşler ağladı
geçmiş geçmiş değildi
ama gelecek geçmişti
sustum...

herkesin yüzünde aynı yağmur
benim yüzümdeki yağmurum bensiz
ben yağmursuzum
yağmursuzluğum da sensiz
sancım sancıdan ayrı
ayrım ayrıdan
küstüm...

yolların harcını verdiğimi sandım
zamanın hakkını
şiirledim mevsimlere minnetimi
koyuldum seyrine güzelliğinin
sesinden aldığım alfabeyle
sesleneceğim ölüme
düştüm...

perdeleri çekik evlerden geldim
aydınlığı mavi rüyalı denizine
beyazını kuşandığımı sandım
gülmemiştim yazıma
hiç sevmemiştim kendi sıcağımı
nem varsa senden saydım
saydım...

bıraktım kendi haline zamanı
görüş günlerimdi seni görmelerim
zaman parçalandıkça
bütünledim kendimle ağrımı
kandım kendi pıhtımda rıhtımsız
serseri bir kandım
gözlerime söylemedim unuttuğunu
andım...

durarak gittim giderek durdum
susarak söyledim söyledim susarak
ağladım gülerek gülerek ağladım
yaşayarak öldüm öldüm yaşayarak
de
severek sevdim
de
sevdim severek...





kağan işçen...

Şiiriniz güzeldi kutluyorum şairi Yunus diyarından selamlar.