2
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
1995
Okunma
kimse : ortası, bükülü söğüt dalıyla
ikiye ayrılan, kızıla çalan kelam
sana aykırı nefesler bırakıyorum
yasak mevsimlerde şubat sözü
parmaklarım ki boylu boyunca kırgın
tutup onları trabzan yapıyorum
alaimisema
suskun gök
suskun derya
yalnız: asla anlatamayan
sözleri kan çanağı Homeros
bana dönemsel intiharlar kalıyor
kurşuni sunağında boğulan geceler
amma da meşgulüm
ağzımda şiir okusam sönecek tek sigara
kuytularımda meteliksiz Istanbul
yalnayak gitar tınılarıyla
kendime kesiliyorum
alaimisema
suskun gök
suskun derya
gözlerinden kaldırımlara
binlerce tavus kuşu doluyor
binlerce, dokunsan bozulacak renk